Student
Blog

Wagenings zomerdilemma: leer of blote voeten?

Zijn garderobe lijkt op die van een landloper, aldus Resource blogger Angelo Braam. En na drie jaar dragen van vegetarisch leer werd hij daarover steeds sceptischer. Zou hij het voor zichzelf kunnen rechtvaardigen leren schoenen te kopen die het dit keer wel tien jaar volhouden of wordt het op blote voeten lopen?

© Sven Menschel

Het is zomer, en ik zit voor het eerst in maanden aan de ontbijttafel bij mijn ouders. Mijn verjaardag nadert en mijn moeder nodigt mij uit vandaag schoenen voor mij te kopen. ‘Je kunt wel een paar nieuwe Timberlands gebruiken’, zegt ze. Het is bijna tijd weer lang op reis te gaan en het blijkt óók hoog tijd voor nieuwe stevige schoenen realiseer ik mij al langer. Na twee jaar van erg sobere uitgaven zie ik enkel doorleefde kleding in de klerenkast. Schoenen met profiel zijn nergens te vinden. Met gaten doorzeefde broeken en shirts met vijftig tinten aan vale kleuren zou je denken dat je naar de garderobe van een landloper kijkt. Tja, skeerheid en duurzaamheid kunnen soms hand in hand gaan, en mijn kledingkast is daar een goed voorbeeld van. Als ik niks koop hoef ik mij ook niet druk te maken over mijn voetafdruk. Helaas werkt dat niet eindeloos zo…

Om maar niet op blote voeten naar Israël te hoeven waar ik voor een Erasmus-exchange ben toegelaten tot de Hebrew University Jerusalem, werd het eens tijd om mij in de stand van zaken te verdiepen. Na het drie jaar dragen van vegetarisch leer werd ik steeds sceptischer. Na een jaartje, hoogstens twee, waren deze experimenten finaal weggesleten. Intens gehaat van huisgenoten over vegetarisch leer en haar slechte afbreekbaarheid bracht des te meer reden voor twijfel. Zou ik het dan toch voor mezelf kunnen rechtvaardigen leren schoenen te kopen die het dit keer wel tien jaar volhouden? Maakt dat het dierenleed dat ik verafschuw wel goed? Leer is immers een restproduct wordt overal om mij heen gezegd, daarmee houden we de bio-industrie niet in stand. Een goede gelegenheid voor meer verdieping in de leerindustrie.

Maakt dat het dierenleed dat ik verafschuw wel goed?

Ook een dagdeel bergen nieuwsartikelen en milieurapporten over de mode-industrie verslinden, overtuigde mij niet van bovenstaande. Een artikel van de Correspondent verwijst mij door naar een rapport dat leer bovenaan de lijst met milieubelastende materialen plaatst, dubbel zo hoog als de vegetarische alternatieven. Menig nieuwsartikel beweert het tegenovergestelde en schrijft het vegetarische alternatief af als onzin, enkel gepromoot om onszelf beter te laten voelen. Ik voel mij er in ieder geval niet beter van, mijn bronnen stellen mij niet in staat om een goede keuze te maken.

‘Angelo, ben je klaar om mee te gaan?’, hoor ik mijn moeder roepen terwijl ik gefrustreerd verder scrol. Ik verontschuldig mij dat ik er mentaal nog niet klaar voor ben om nieuwe schoenen te kopen, het verrekte schuldgevoel komt weer bovendrijven. Industrieel leer blijft iets waar ik mij vanwege dierenwelzijn vanaf wil houden. Of ik dat vanuit de duurzaamheidsgedachte ook kan doen, blijft onduidelijk. Toch komt tijdens het typen van deze blog het idee bovendrijven om Vegetarian shoes te mailen of ze mijn afgetrapte laarzen kunnen recyclen, zou dat geen ideale oplossing zijn?

Om een antwoord zit ik verlegen. Wel kan ik stellen dat er na de zomer genoeg gelegenheid is voor discussie is over dit Wageningen onderwerp. Deze interne struggle heeft nu al genoeg van mijn geliefde vakantiedag in beslag genomen. Tijd om naar buiten te gaan, desnoods op blote voeten.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.