Alles draait om het versterken van het groene domein met een noodzakelijke omslag naar een biobased economy. De vijfde aanbeveling in de brief van Dijkhuizen luidt: ‘Een samenhangend natuurbeleid, gericht op een versterking van de economie, ondersteuning van de recreatiefunctie en behoud van de gewenste biodiversiteit.’ Op zijn minst een opmerkelijke stelling na alle kruitdampen van de voorbije weken over de gewenste intensivering van de landbouw. Natuurlijk ben ik blij met deze aandacht voor het natuurbeleid en het behoud van biodiversiteit in de brief van Dijkhuizen, laat ik dat voorop stellen, maar een nadere beschouwing dwingt me toch om een paar vraagtekens te plaatsen. Het Europese natuurbeleid, lees Natura 2000, is het kompas waarop Nederland de komende decennia zal varen. Deze wettelijke regeling biedt hier en daar misschien ruimte voor interpretatie, maar laat over twee uitgangspunten geen enkele onduidelijkheid bestaan. Allereerst: waar het gaat om de beoogde biodiversiteit dienen ecologische waarden te prevaleren boven het economische belang, dus waarom moet het natuurbeleid dan gericht zijn op een versterking van de economie? Ten tweede: met het behoud van de resterende natuur komen we er niet. De lidstaten hebben zich verplicht de biodiversiteit te herstellen in een zogenaamde gunstige staat van instandhouding. Daarmee is het ‘behoud van de gewenste biodiversiteit’ een contradictio in terminus. Joop Schaminée
Vraagtekens
"In een brief aan de informateurs Kamp en Bos bepleit topman Aalt Dijkhuizen de Wageningse zaak" kopte de website van Resource op 19 oktober, waarna de volledige brief volgt met een vijftal wensen en mogelijkheden die aan de opstellers van het regeerakkoord worden meegegeven.
