Het grote struikelblok tijdens de onderhandelingen was de overgang naar open access. Universiteiten willen liever niet dat hun wetenschappelijke artikelen achter een betaalmuur verdwijnen. De uitkomsten van publiek bekostigd onderzoek zouden voor iedereen gratis toegankelijk moeten zijn, is de gedachte. Elsevier gaat meer mogelijkheden voor open access bieden. In 2018 zou dertig procent van de Elsevierartikelen van Nederlandse auteurs vrij beschikbaar moeten zijn. De deal gaat in 2016 van start. De details, bijvoorbeeld over het bijhouden van het aantal open acces-artikelen, worden de komende tijd uitgewerkt. De kosten van de deal worden niet bekendgemaakt. Eerder werd al een deal gesloten met uitgever Springer.Nu is open access soms ook al mogelijk in Elseviertijdschriften, maar niet zo vaak. De universiteiten weten niet precies hoeveel Nederlandse Elsevierartikelen nu in open access zijn gepubliceerd. ‘Die vraag kunnen we niet beantwoorden’, zegt een woordvoerder. ‘Maar echt geen dertig procent, en ook geen tien procent. Anders hadden we deze deal niet hoeven sluiten.’De onderhandelingen tussen universiteiten en Elsevier hebben lange tijd gelopen. Hierbij ging het er fel aan toe. Universiteiten dreigden hun abonnementen per januari te verliezen en wetenschappers overwogen hun medewerking aan Elseviertijdschriften te beëindigen.Het idee achter open access is dat wetenschappers betalen voor hun publicatie in plaats van hun abonnement. Die publicatie is dan voor iedereen te lezen. Elsevier wilde er liever niet aan meedoen. De uitgeverij heeft honderden wetenschappelijke tijdschriften in handen, waaronder The Lancet en Cell, en verdient veel geld aan de abonnementen.
De moeizame weg naar open access
NWO: direct open access publiceren
Universiteiten versus Elsevier