Foto: Shutterstock
‘Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het milieu en daarom zie ik de het signaal dat de Chinese regering geeft in eerste instantie als positief. Zulke signalen zijn belangrijk om bedrijven en burgers te mobiliseren om duurzamer te handelen. Daarnaast vind ik Trumps beleid immoreel. Na zijn verkiezing, toen ik de toekomst van het klimaat somber in zag, zei mijn vader tegen mij: ‘Deze verkiezingen kunnen de komende paar jaar misschien bepalen, maar jouw droom voor het milieu is levenslang.’
Aan de andere kant is China de voornaamste reden waarom Taiwan niet meedoet in de internationale klimaatonderhandelingen. Zolang we een soevereine regering hebben, willen de Chinezen niet dat we deelnemen in VN-instituties. Vorige maand liep de spanning weer op rond een conferentie van de World Health Organisation. Ondanks deze uitsluiting hebben onze politici zeer ambitieuze klimaatdoelen. Die doelen hebben we, als een van de weinige landen ter wereld, ook verankerd in een wet. De Taiwanese economie is de 22ste broeikasgasuitstoter van de wereld en het eiland is erg kwetsbaar voor klimaatverandering. Het sociale bewustzijn is de afgelopen jaren flink toegenomen, merk ik onder mijn kennissen. Het grootste probleem voor Taiwans klimaatbeleid is dat we niet internationaal kunnen aansluiten, bijvoorbeeld op de wereldhandel in broeikasgasuitstoot.
Om mij ervan te overtuigen dat China oprecht streeft naar het beperken van klimaatverandering in plaats van internationale macht, is het cruciaal dat geopolitieke beperkingen aan de kant worden gezet. De deelname van Taiwan in het akkoord van Parijs zou dan mogelijk moeten zijn voor een beter klimaat.’
Lena Chang is masterstudent Climate Studies uit Taiwan. Ze reageert op het nieuws dat China de leiding heeft genomen in het internationale klimaatdebat.