Bladrammenas, ©wikipedia
Veel akkerbouwers en groentetelers zaaien tegenwoordig na de oogst groenbemesters op hun land, zoals grassen, rogge, bladrammenas, gele mosterd en facelia. Die verhogen het organische stofgehalte in de bodem. De groenbemesters laten een erfenis na in de bodem, in de vorm van voedingsstoffen en bodemorganismen, die de groei van de volgende generatie gewassen beïnvloeden. In een veldexperiment onderzocht promovendus Janna Barel wat die effecten waren.
Haver
Barel wisselde twee hoofdgewassen, haver en andijvie, af met behandelingen van verschillende wintergroenbemesters. Vervolgens beoordeelde ze welke soortcombinatie van zomer-winter-zomer gewassen de productiviteit van het laatste gewas het meeste stimuleerde.
De verbouw van groenbemesters leidt tot meer productie het volgende jaar dan winterse braaklegging, constateert ze in het Journal of Applied Ecology. En de stelregel dat je de opvolging van nauw verwante gewassen op hetzelfde perceel moet vermijden, bleek een goed advies. De combinatie haver – Engels raaigras – haver leidde tot een lagere haverproductie in het tweede jaar dan de combinatie van haver met minder verwante groenbemesters. Mengsels van groenbemesters leiden meestal tot meer productiviteit, constateert Barel met haar begeleider Gerlinde de Deijn, persoonlijk hoogleraar Bodemecologie. Daarnaast helpt deze diversiteit ziekten en plagen te onderdrukken, omdat die ziekten en plagen zich moeilijker kunnen verspreiden in mengsels dan in monoculturen.
Bladrammenas
Maar binnen die diversiteit blijkt de ene combinatie van groenbemesters dan weer tot hogere gewasopbrengsten te leiden dan de andere. Zo vond Barel dat de haver- en andijvieproductie hoger was met een mengsel van bladrammenas en wikke dan met een mengsel van Engels raaigras en witte klaver.
Met hun onderzoek onderschrijven de Wageningse bodemecologen de adviezen van de wereldvoedselorganisatie FAO en de Nederlandse overheid dat akkerbouwers en vollegrondgroentetelers de wintergroenbemesters opnemen in hun bouwplan. Gewasrotatie met mengsels van groenbemesters met een hoog stikstofgehalte leveren de meeste productie op voor de land- en tuinbouw, concluderen de onderzoekers. Het onderzoek werd gefinancierd door NWO.