De politie stelde al snel vast dat de persoon een natuurlijke dood gestorven was. Of de overleden persoon ook de bewoner van de kamer was, is nog steeds niet officieel bevestigd. Door de staat van het lichaam was identificatie door een familielid namelijk niet meer mogelijk. Betrokkenen gaan er intussen wel van uit dat het slachtoffer de huurder van de kamer is. Biometrisch onderzoek, bijvoorbeeld gebitsanalyse of DNA-onderzoek, moet uitsluitsel geven.
De huurder van de kamer woonde er al acht jaar. Een ganggenoot laat weten hem in augustus gezien te hebben. ‘Hij zag er slecht uit. Ik zou net met vakantie gaan en verder was er niemand thuis. Daarom ben ik speciaal nog even bij hem langsgegaan om te vragen of alles goed ging. Hij zei dat hij last had van zijn maag.’ De huisgenoot kan zich niet herinneren of dit de laatste keer was dat hij zijn huisgenoot zag. In ieder geval was het de laatste keer dat hij hem sprak.