Brabants puntensysteem voor veehouderij lastig uitvoerbaar

De provincie wil een puntensysteem invoeren waarbij de prestaties op gebied van dierenwelzijn, diergezondheid, milieubeleid, antibioticagebruik en fijnstof worden beoordeeld. Alleen veehouders met voldoende punten mogen nieuwe stallen bouwen. ‘Het nieuwe veehouderijbeleid van Noord-Brabant oogt goed en is goed te verkopen aan het publiek’, zegt Baltussen. ‘Het is in feite het Brabantse systeem: voor wat hoort wat. Je krijgt alleen ontwikkelingsruimte met je bedrijf als je vooruitgang boekt op duurzaamheid. Ik sta achter het idee, maar bepalend wordt de uitvoering, er kan nog van alles mis gaan.’ Wat kan er mis gaan? ‘Hoe ga je de duurzaamheid wegen? Hoe zwaar tellen milieuprestaties en dierenwelzijn mee, waarbij je weet dat meer welzijn en ruimte voor dieren kan leiden tot meer uitstoot van fijnstof en ammoniak . En wat is voldoende per criterium; 80 procent minder antibioticagebruik? En wat als bedrijven al 80 procent ammoniakreductie hebben gerealiseerd; kunnen die dan met terugwerkende kracht punten krijgen? De implementatie is best lastig en er is geen harde wetenschappelijke onderbouwing voor.’ Maar je beloont zo toch innovatie? ‘Ook dat moet nog blijken. Nu nog zit de veehouderij in Brabant op slot, het zit vol. Om te kunnen vernieuwen, moeten er eerst een fors aantal bedrijven weg. Deze ‘stilzitters’, bedrijven die niets willen, wil de provincie onder druk zetten. Maar als deze bedrijven zich netjes aan de wet houden, kunnen ze gewoon blijven. Dus of die ruimte voor vernieuwing er komt, is de vraag. En als die ruimte er komt, dan kan de vernieuwing alsnog spaak lopen. Tegen iedere bouwvergunning wordt protest aangetekend, of de veehouder nu duurzaam of biologisch is of niet. Misschien wordt die ruimte niet meer weggegeven door provincie of gemeenten.’ Het LEI rekende een paar jaar geleden uit dat 30 tot 50 procent van de intensieve veehouders de combinatie van lage prijzen en milieu-investeringen niet zou overleven. ‘Maar een paar maanden later werd het nationale beleid aangepast, waardoor de gevolgen voor de bedrijven minder groot werden. De meeste veehouders wachten met plannen en investeringen, de bank kijkt er heel kritisch naar in deze economische crisis, en de gemeenten en actiegroepen blokkeren. Er moet wat gebeuren met de intensieve veehouderij, maar er wordt nog steeds gewacht.’