Was ik er toch bijna ingetrapt. In de Wc-eendhoogleraar. In een open brief vragen negentig hoogleraren aan het nieuwe kabinet haast te maken met het vergroenen van de economie.
Gelukkig wist Simon Rozendaal (wetenschapsjournalist) die professoren eens flink op hun plaats te zetten. Volgens hem is er immers maar één reden waarom hoogleraren duurzaamheid en klimaatproblematiek vermelden dat ze hoogleraar duurzaamheid en klimaatproblematiek zijn: ‘ze hopen namelijk dat we dan onder de indruk zijn en denken dat ze extra deskundigheid in huis hebben.’
In werkelijkheid heeft dat kennelijk niet zoveel met deskundigheid te maken, lijkt de toon van Rozendaal. Het zijn slechts academici die willen profiteren van meer aandacht voor duurzaamheid omdat dat nu eenmaal hun vakgebied is. Oftewel Wc-eendhoogleraren. Wij van Wc-eend adviseren Wc-eend. Boodschap: die brief moeten we dus met een korrel zout nemen. Die meningen zijn net zo veel waard als van de gemiddelde buurman.
WC-eenddokter
Maar de Wc-eendprofessie stopt niet bij de hoogleraar. Dat nieuw verworven inzicht maakt dat ik tegenwoordig een stuk kritischer ben.
‘Wat zegt u, dokterassistent? Het lijkt u verstandig dat ik een bezoekje aan de dokter breng? Ja, dat zal u wel willen ja, profiterend secreet! Nee, dat laat ik liever beoordelen door mijn buurman die niet profiteert van mijn doktersbezoek. En als ik hem toch spreek, zal ik hem direct vragen welk medicijn hij denkt dat ik moet slikken. Die Wc-eenddokter van jullie vertrouw ik niet.’
Nu ik er over nadenk, bestaan er niet-Wc-eendprofessies met een adviserende rol? Die Wc-eendprofessies zie je eigenlijk overal. De Wc-eendautomonteur die mijn auto moet repareren, de Wc-eendkapper die je vertelt hoe vaak ik naar de kapper moet en de Wc-eendconsultant die een report uitbreng dat wel erg binnen het straatje van de opdrachtgever valt. Wat een boefjes. Mijn buurman gaat het nog druk krijgen.
Sarcastisch
Goed, mocht de sarcastische toon je zijn ontgaan: nee ik ben niet van plan om mijn buurman lastig te vallen met vragen over mijn gezondheid of mijn auto. Natuurlijk mogen we best kritisch zijn, niemand ontkomt niet aan een stukje eigenbelang of vooroordelen die mee spelen. Daarin is ook de wetenschap niet absoluut. Maar dat maakt de mening van wetenschappelijke experts zeker niet ‘ook maar een mening zoals die van de buurman’.