© Sven MenschelHet is maandagochtend. Ik zit in de trein vanuit Emmen, waar ik vandaan kom, naar Wageningen. Het is waarlijk een privilege: elk station in Nederland bereiken met een goed functionerend treinnetwerk, zonder er een cent voor te betalen als student. Ja, ons treinnetwerk functioneert goed, niet zo zeuren allemaal.
Wat er minder leuk is aan ons treinnetwerk is het feit dat een ritje best wel saai kan zijn. Oogcontact in de trein wordt al gauw weggefronst, en men converseert liever met zijn/haar telefoon dan met de buren (ja, begin ik weer over smartphones). Uitgestorven Het vervoermiddel waar ik meer lol aan beleef is gecentreerd rond mijn duim. Jawel, ik heb het over liften. Menigeen zal beweren dat de lifter is uitgestorven, of dat het in Nederland niet meer werkt. Toch zal ik dat met alle liefde ontkennen, liften in Nederland werkt net als in de jaren zestig nog helemaal goed en het is geweldig.
Liften leidde altijd tot mooie ontmoetingen met gekkies
Na een aantal jaar te hebben rondgereisd in zeer collectieve en gastvrije landen ben ik begonnen met liften, wat altijd tot mooie ontmoetingen met gekkies heeft geleid en leuke ervaringen heeft opgeleverd. Ik had verwacht dat dit in een meer individualistisch Nederland niet zou werken.
Individualistisch
Gelukkig bleek dit niet waar te zijn, en de gemiddelde Nederlander bleek zelfs niet zo individualistisch te zijn als ik mij als negentienjarige had voorgehouden. Sterker nog, het blijkt voor mij één van de betere plekken in Europa. In de drie jaar sindsdien heb ik inmiddels bij honderden mensen in de auto gezeten, en allerlei soorten mensen pikken je op. Gezinnetjes, single vrouwen, boeren en zakenlui met peperdure auto´s van alle denkbare afkomsten, ze nemen me mee.
Waar ik echt van hou, is dat kleine beetje spanning en onzekerheid
Op een handjevol ongemakkelijke gesprekken na levert elke rit leuke gesprekken en mooie verhalen op. Ik blijk mijn gemiddelde landgenoot toch een stuk vriendelijker en gastvrijer te vinden dan eerder gedacht. Maar waar ik echt van hou is dat kleine beetje spanning en onzekerheid, dat je geen idee hebt wie je gaat ontmoeten, hoe lang je onderweg zult zijn en waar je langs komt, dit alles gepaard met een gigantische lading adrenaline als na een half uur wachten eindelijk een auto stopt. Alleen maar voordelen dus, en samenrijden scheelt ook nog weer uitlaatgassen én vermindert het fileprobleem.Profiteur Voel ik me niet een gigantische profiteur met al dat gelift, luidt de vraag wel eens. Tja, wel een beetje soms. Niemand wordt slechter van een lift geven, maar ik zou wel eens wat terug kunnen doen. Hopelijk is de lifter nog niet uitgestorven tegen de tijd dat ik eens een auto heb, dan kan ik eindelijk anderen aan boord verwelkomen.