Student
Blog

Blog: Je ontwerp laten zien aan het publiek is een enorme ontlading

Negen maanden werkte blogger Lotje Hogerzeil toe naar het moment waarop de winnaar van de Student Challenge bekend zou worden gemaakt. Maar hoe mooi haar maquette ook was, de Wageningse concurrentie ging er met de prijs vandoor.
Lotje Hogerzeil

Dear jury members, the Evergreen Tower, by design and utilisation, will make residents, plants and resources connect in innovative ways. It ensures Bajes Kwartier will become the healthy, sustainable and indeed cohesive neighbourhood Amsterdam deserves. On behalf of team Evergreen, thank you very much.Je kunt me op elk moment midden in de nacht wakker maken om deze zinnen te herproduceren. Zo vaak hebben ze door mijn hoofd geraasd, zo vaak heb ik ze voor de spiegel geoefend, zo vaak hebben mijn vrienden en familie ze moeten aanhoren. Dagenlang ging ik met deze woorden naar bed en stond ik met ze op.

Op 28 augustus, vorige week dinsdag, pitchten we ons idee in de Waaierzaal voor een paar honderd mensen: trotse ouders, vrienden van heinde en verre, potentiële businesspartners, enthousiaste professoren, en een halve zaal aan geïnteresseerden waarvan ik geen idee had waar ze vandaan kwamen.

Ontlading

Samen met Florian Becker, één van onze designers, mocht ik in drie minuten ons concept verkopen aan de jury. Spannend, maar ook één van de leukste dingen die ik heb mogen doen voor de challenge. Het gevoel om, namens het team waar je 9 maanden mee hebt gezwoegd, je ontwerp te mogen laten zien aan het publiek voelt als een enorme ontlading.

In onze Evergreen Tower stond cohesie centraal. We ontwierpen niet alleen smart klimaatkamer voor modulaire plantproductie, idyllische, groene gemeenschappelijke ruimtes iedereen in Bajes Kwartier kan mediteren, fruit kunnen plukken en elkaar kunnen ontmoeten, ondersteund door een circulair businessplan. We wilden per se dat deze onderdelen sterk met elkaar verbonden zouden zijn, dus ontwierpen we ook een cryptocurrency exclusief voor de bewoners, om sociale cohesie te versterken en om alle losse delen van het design met elkaar te verbinden.

De concurrentie was moordend. Ik was zeer onder de indruk van de andere designs. Het ene team was all out gegaan met hun architectonisch design en had de meest fantastische visuals, een ander team had het meest ingenieuze circulaire grondstoffensysteem bedacht dat ik ooit heb gezien, en één van onze Wageningse concurrenten had volledig ingezet op energie-extensieve voedselproductie: slakken, meelwormen en kiemen.

Dikke maatjes

Hoe overtuigend Florian en ik bovenstaande woorden ook overbrachten, hoe mooi onze maquette ook was, GreenWURks, één van onze Wageningse concurrenten, ging er met de prijs vandoor. Ik heb hun ontwerpproces van dichtbij mee mogen maken; niet alleen zaten ze in het kantoortje naast het onze in Atlas, maar de laatste maanden zijn we ook dikke maatjes geworden. Ik zag ze al die tijd enerzijds als onze boezemvrienden die door dezelfde achtbaan gingen als wij, anderzijds als de grote concurrent. Ze hebben hele slimme dingen bedacht, en ze hebben het dik verdiend.

Teleurgesteld? Geen moment. We hebben keihard gewerkt met een super tof team van de meest uiteenlopende mensen, alle uithoeken van de wereld van urban farming en glastuinbouw mogen zien, en een design neergezet dat ons bloed, zweet, tranen ademt. Ik zou meteen weer meedoen aan de Greenhouse Challenge. Maar nu eerst even héél veel chillen.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.