Ik heb een probleem, of eigenlijk twee. Het is misschien niet direct relevant voor jullie, maar voor mij is het best lastig. Ik moet namelijk een nieuwe bril (1) en mijn mening over brillen verschilt nogal met die van mijn vriendin (2). Een beetje man neemt natuurlijk zelf z’n beslissingen, maar als je een vriendin hebt kun je dat gewoon op je buik schrijven. Ik heb nu vier brillenwinkels gehad, maar geen bril. Laatst dreigde ik er één zonder haar te gaan kopen. Dat was een inschattingsfout, mijn vriendin wil aanstaande zaterdag weer op pad.
Er is nooit een bril die je in één keer goed staat, schijnt. Je moet wennen. Helaas duurt dat wennen vaak langer dan de tijd die je in de winkel bent, dus het wenproces komt later na de koop pas. Ik moet een bril die wat ronder is dan mijn huidige versie. En minder zwart. En ik moet er geen nerd mee worden. Je nerd-factor stijgt sowieso van een bril, maar het moet binnen de perken blijven. Na het noemen van deze eisen komen de brillenverkopers met de vreemdste modellen aan. En die worden het dus niet, volgens mijn vriendin. Ik vond ze nog wel prima, want ik dacht maar aan één ding: wegwezen hier.
Het stomme is dat als ik achterin de collegezaal zit, ik de presentatie en het bord nog gewoon prima kan lezen. En toch neem ik een bril voor die laatste halve punt afwijking. Misschien ben ik gewoon gekke Henkie, en is die bril onzin. Volgens mijn vriendin is de bril helemaal geen onzin. Ik heb echt een hoofd voor een bril. Allemaal leuk en aardig, maar ondertussen vul ik mijn vrije tijd met brillenwinkels. I’m crazy Henkie not. Of toch wel misschien?