Student
Studentenleven

Blind speeddaten

Tijdens One World Week organiseerden ISOW en IxESN een speeddate-sessie. Eentje met een bijzonder tintje: tijdens de dates werd een van de twee gesprekspartners geblinddoekt. Studentredacteur Madhura Rao ging langs, om te ervaren hoe het is om -letterlijk- op blind date te gaan.
Madhura Rao

Foto: Remo Wormmeester

Tijdens One World Week komt de grote culturele diversiteit van Wageningen naar voren, en ik keek er enorm naar uit om daar deel van uit te maken! Bij het bladeren door een brochure met de agenda viel mijn oog op een vrij bijzondere activiteit. Het was vooral anders dan de andere activiteiten in het feit dat het niet aan een specifiek land of cultuur gebonden was. De activiteit in kwestie, door het ISOW en IxESN georganiseerd, heet ‘Blind Speed Dating’.

Zonder enige verwachtingen kom ik aan bij de locatie. Ik had nog nooit deelgenomen aan speeddaten, laat staan een ‘blinde’ variant ervan. Onna Nieuwenhuis van IxESN legt uit dat One World Week om sociale integratie draait en dat ze het leven met een beperking onder aandacht willen brengen. ‘Bij gewoon speeddaten gaat het om het bliksemsnel beoordelen van mensen op basis van hun uiterlijk en kleding. We willen dat aspect juist wegnemen en de mensen vragen of het uitmaakt’, voegt ze toe.

Aan elke tafel zit een geblinddoekt persoon die zijn of haar volgende date afwacht. Ik word gevraagd een tafel te kiezen om aan te gaan zitten. Mijn eerste date is met een lief Oostenrijks meisje genaamd Jana. We hebben een erg prettig gesprek over de meest uiteenlopende onderwerpen. Over onze favoriete afhaalmaaltijden, de meest afgezaagde openingszinnen die we ooit gehoord hebben, en hoe verschrikkelijk het is om colleges te hebben om half negen ’s ochtends! Dit is niet zo moeilijk, dacht ik bij mezelf.

Vervolgens is het mijn beurt om geblinddoekt te zijn. Terwijl ik aan tafel zit te wachten op mijn volgende date begin ik toch wel zenuwachtig te worden; zou er überhaupt wel iemand naar mijn tafel komen? Ik besef hoeveel makkelijker het is wanneer je kunt zien en gewoon naar iemand toe kunt lopen. Binnen een paar minuten komt een Hongaarse heer bij me zitten en we beginnen te praten. Ik stoor me eigenlijk behoorlijk aan het feit dat de ander mij kan zien, maar dat ik geen flauw idee heb hoe hij eruitziet!

Deze ervaring heeft een grote indruk op me gemaakt en heeft me doen nadenken over de vraag of ik wel genoeg doe om ervoor te zorgen dat mijn medestudenten met beperkingen zich wel geaccepteerd voelen. Het initiatief was goed doordacht en ik kijk er dan ook zeker naar uit om aan een volgend blind speeddate evenement mee te doen!

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.