Foto’s: Shutterstock & Sven Menschel
Tekst: Madhura Rao en Anna Luijten
Simone Ciuffi
Masterstudent Tourism, Leisure and Environment uit Italië
‘Ik kwam in november 2015 naar Nederland. Mijn familie kan mij financieel niet steunen en ik krijg ook geen beurs, dus ik had echt een bijbaan nodig om wat geld te verdienen. Ik had mijn cv gestuurd naar verschillende hotels en had vrienden laten weten dat ik zoek was naar een baan. Aangezien ik geen Nederlands sprak, verwachtte ik ook niet veel; maar wie weet? Ik had geluk, want toen ik op gesprek mocht komen voor een schoonmaakbaantje kreeg ik van een vriend te horen dat ze ook iemand zochten om te helpen op een geitenboerderij. Ik koos voor de boerderij, per slot van rekening is geitjes voeren veel leuker. Maar goed, de geitjes groeiden op en hoefden niet meer gevoerd te worden. Gelukkig was de boerderij zo blij met me dat ik mocht blijven om de geiten te melken. Het grappige is dat de mensen op de boerderij geen Engels spreken, dus we communiceren met gebaren!
Ik was het bijna vergeten, maar ik werk ook voor de kantine op de universiteit, waar ik de koffieapparaten moet bijvullen. Ook dit werk heb ik via een vriend gevonden. Een groot netwerk hebben en daar gebruik van maken is volgens mij ook wel de beste manier om een baantje te vinden.’
Phil
Bachelorstudent Bos- en natuurbeheer uit duitsland
‘Ik woon nu vijf jaar in Nederland, mijn financiering is onlangs gestopt waardoor mijn bankrekening flink begon leeg te lopen. Tijd om een baan te vinden, dus! Gelukkig heb ik in die vijf jaar wat Nederlands opgepikt; dat heeft erg geholpen. Er zijn verschillende manieren om aan een baan te komen en als je iets via internet wilt vinden moet je je overal aanmelden. Dat is niet echt mijn ding: ik vraag het liever aan vrienden. Ik noem dat passief zoeken. Uiteindelijk vond ik mijn baantje via een vriendin op Facebook. Ze schreef dat een kaasboer op de markt naar een hulp zocht. Ik belde de man op en mocht aan de slag. Ik kreeg de indruk dat afkomst niet echt uitmaakte, in tegenstelling tot de leeftijd. De eerste vraag die werkgevers altijd stellen is: ‘hoe oud ben je?’. Mijn dreadlocks zijn ook niet echt een probleem. De kaasboer zei wel dat het iets te wild oogde dus doe ik ze nu in een knot en dat vindt hij prima.’
Maja Tisma
Masterstudent Tourism, Leisure and Environment uit Kroatië
‘Vanwege mijn nationaliteit was het moeilijk om een baan te vinden. Als Kroatische heb ik een werkvergunning nodig om in Nederland te werken, ondanks dat ik een student ben en het niet zelf kan aanvragen. Ik was op internet aan het rondneuzen, zoekend naar de antwoorden op de vragen ‘wat kan ik doen?’, ‘kan ik dát doen?’ en ‘kan ik werken zonder de taal te spreken?’. Ik had verschillende websites voor babysitten geprobeerd, maar om dat te kunnen doen moest ik de taal spreken. Ik weet niet waarom, maar één website sprong eruit! Het ging om petsitting. Het idee beviel me ontzettend, dus i
k had me aangemeld, maar zonder hoge verwachtingen. Na een paar weken kreeg ik een eerste verzoek, en toen nog een! Ik kreeg positieve beoordelingen en de verzoeken bleven binnenstromen. Nu kan ik mezelf vol trots een volwaardige petsitter noemen. Ik probeer Nederlands te spreken, maar ik mis nog zelfvertrouwen. Hoewel ik veel versta, voel ik me nog niet helemaal op mijn gemak als ik zelf Nederlands spreek. Meestal vraag ik de mensen of ze het goed vinden om Engels te praten . Ik praat wel Nederlands tegen mijn cliënten, de dieren, want ik weet dat zij niet over mij zullen oordelen.
Het is belangrijk om de Nederlandse commando’s te kennen, zoals ‘kom hier’, ‘zit’, ‘wacht’. Ik laat honden vaak uit tijdens mijn lunchpauze. Soms voer ik katten; dat doe ik dan voor of na colleges, afhankelijk van de baasjes. Die flexibiliteit maakt het werk juist leuk. Ik houd wel mijn weekenden meestal vrij voor studie en vrije tijd. Probeer het gewoon; je hebt 50 procent meer kans dan als je het niet probeert. Succes!’
Sunil Raaju
Masterstudent Plant Sciences uit India
‘Oorspronkelijk was het moeilijk om een baan te vinden zonder Nederlands te spreken, maar het is me later gelukt via de WURkForce-website. Ik werk als activiteitenmanager bij de organisatie Spectrum SP&C.
Ik spreek geen Nederlands, maar heb wel een beginnerscursus gedaan. Mijn gebrekkige kennis van de taal vormt geen probleem voor mijn werk, maar het is altijd handig om een beetje Nederlands te kennen. Ik werk meestal rond lunchtijd of ’s avonds na mijn colleges. Aangezien ik een activiteitenmanager ben, moet ik veel dingen plannen die gedaan moeten worden voor de evenementen. Ik moet ook de taken binnen het team verdelen. Ik plan mijn tijd zo in dat ik in de weekenden meer werk heb dan doordeweeks. Ik zou iedereen die werk zoekt, aanraden zich op wurkforce.wur.nl aan te melden. Maakt het ook makkelijker om naar baantjes te zoeken die op niet-Nederlandssprekenden zijn gericht.’