Foto: Liza van Kapel
Duizenden opgewonden mensen, tassencontroles bij de ingang, luide rockmuziek en een modderig grasveld: de March for Science in Washington heeft op het eerste oog veel weg van een gemiddeld popfestival. Maar de mensenmassa die hier verzameld is, heeft een specifiek doel: de wereld overtuigen van het belang van de wetenschap.
Op het terrein belanden veel mensen bij het hoofdpodium, waar verschillende mensen speeches geven. Het enthousiasme van het publiek is voelbaar én hoorbaar. Wie niet de behoefte voelt om de hele tijd bij het podium te staan, kan zijn kennis bijspijkeren tijdens zogeheten teach ins. De meeste mensen zijn vooral bezig zich op één of andere manier warm te houden.
Beweging
Na flink wat gebibber komt er eindelijk beweging in de massa. Onder begeleiding van vrolijke jazzmuziek stroomt het terrein leeg. De stoet komt in het begin snel en vaak tot stilstand. Waarom precies is onduidelijk. Sommigen hebben de womens’ march nog op het netvlies staan: het was toen zo druk, dat er nauwelijks te marcheren viel. Maar na een tijdje begint de boel toch te lopen.
Het is een gevarieerde groep. Naast wetenschappers lopen er ook flink wat kinderen mee. Je ziet een zee aan paraplu’s en borden; en die laatsten zijn er in allerlei soorten en maten. Van klimaatgericht tot Anti-Trump.
Foto: Liza van Kapel
Populair zijn de teksten ‘I’m with her’ (inclusief een afbeelding van de aarde) en ‘Science no silence’, en slogans in scheikundige elementen. De mars is uitbundig en ingetogen tegelijk. Iedereen heeft er duidelijk zin in en toch is het ook behoorlijk rustig. Al klinkt er wel steeds vaker gejuich dat zich als een golf door de massa verplaatst. De leuzen nemen ook toe: van ‘Science saves lives’, tot ‘There is no planet B’ en de favoriet: ‘What do we want? Evidence based science!’ ‘When do we want it? After peer review.’
Applaus en boegeroep
Gejuich en applaus klinkt er ook bij het passeren van het gebouw van de EPA (Environmental Protection Agency). Daarentegen klinkt er boegeroep wanneer een anti-abortusdemonstrant aan de kant oproept tot het tegenhouden van wetenschap. Dat is overigens de enige negatieve stem: veel van de mensen die hier en daar aan de kant staan te kijken moedigen de marcheerders aan, vaak met eigen borden.
Als de stoet aankomt bij het capitool, dé zetel van volksvertegenwoordiging in de VS, valt de menigte vrijwel direct uit elkaar. Dat komt door het ontbreken van een eindspeech. Een aantal mensen willen nog graag het allerlaatste stukje, naar het capitool zelf, afleggen. Ze worden halverwege tegen gehouden door een politieagent: ‘No signs past the stairs’. De borden worden braaf aan de kant gelegd, maar het verbod wordt vervolgens snel gebruikt voor een leus: ‘No science past the stairs’. Een collega-agent lijkt een lach te moeten onderdrukken.
Wanneer de laatste protesteerders binnen zijn, worden de straten één voor één weer vrij gegeven. Hier en daar staan fanatiekelingen nog tegen Trump te speechen, maar de meeste mensen zijn te koud om langer te blijven.