Organisatie
Nieuws

Zoon promoveert 20 jaar na vader

Een bijzondere promotie vanmiddag in Wageningen. Harold Hounhouigan uit Benin verdedigt zijn proefschrift en treedt daarmee in de voetsporen van zijn vader die hier twintig jaar geleden promoveerde.
Rob Ramaker

Vader en zoon Hounhouigan Foto: Guy Ackermans

‘Ik ben trots op Harold,’ vertelt Joseph Hounhouigan, zelf inmiddels professor aan de Abomey-Calavi universiteit in Benin. ‘Ik wist dat hij het kon maar toch was ik soms ongerust of hij de verwachtingen zou waarmaken.’

Harolds keuze voor Wageningen kwam niet uit de lucht vallen. Zijn vader vertelde graag verhalen over dat verafgelegen land waar hij had gewoond. Harold: ‘Mijn hele jeugd hoorde ik: “Wageningen, Wageningen, Wageningen”.’ En ook op zijn universiteit in Benin lag Wageningen op ieders lippen, aangezien veel docenten er promoveerden. Toen hij er uiteindelijk zelf arriveerde hoefde hij dan ook niet, zoals veel internationale studenten, te oefenen op de uitspraak van de naam.

In zijn promotieonderzoek gebruikte Harold kennis uit de marketing en levensmiddelentechnologie om de ananas, te onderzoeken. Zo toonde hij aan dat slimmer pasteuriseren ondernemers helpt te zorgen voor een meer constante kwaliteit van hun ananassap. Ook liet hij zien dat beschadigingen van ananassen lang niet altijd de kwaliteit van het sap aantasten.

Mijn hele jeugd hoorde ik: Wageningen, Wageningen, Wageningen.

Harold Hounhouigan

Vader Hounhouigan promoveerde in maart 1994 aan de toenmalige Landbouwuniversiteit. Hij bestudeerde bij professor Rombouts de vergisting van maïs, nodig om het typische West-Afrikaanse gerecht Mawè te maken. Wageningen bleek anders dan de universiteiten waar hij daarvoor studeerde: ‘Nergens kreeg je zo’n vrijheid en goede begeleiding als hier.’ Professoren en studenten zaten bij elkaar aan de lunchtafel en begeleiders commandeerden niet, maar adviseerden. ‘Hier kon je een professor zelfs op de fiets zien zitten,’ zegt Hounhouigan. ‘Toen ik dat in Benin deed vroegen mensen wat er aan de hand was. Waarom ging ik niet met de auto?’

Joseph Hounhouigan komt overigens niet alleen voor zijn zoon in Wageningen. Hij heeft hier nog steeds banden en is een paar uur later opponent bij een andere promotie. Zoon Harold is blij met zijn doctoraat maar ook opgelucht dat het werk erop zit: ‘Aangezien mijn vader professor is, verwachtte iedereen in mijn omgeving grote dingen van me. Hij hoopt nu snel de volgende stap te zetten in zijn carrière: ‘De reis is nooit afgelopen.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.