Nieuws - 13 september 2010

Zonder kleren

Eindelijk is het ze gelukt. Na twee jaar lachen om die gekke voedingsmiepjes en al die moeilijke diëten belachelijk maken ben ik dan toch geobsedeerd geraakt door eten. Ik heb nog nooit voedingsvakjes gevolgd en het heeft verder maar weinig met mijn vakgebied te maken, maar toch ben ik er de hele dag mee bezig. Ik kijk zelfs op de verpakking naar de voedingswaarden. Dat kan niet goed zijn.

Vanmorgen heb ik twee producten gekocht die ik nooit te vreten vond. Havermout en magere kwark. Kost allebei niets en zit boordevol eiwitten. Dat zit zo: in een vlaag van verstandsverbijstering gecombineerd met jongensachtig enthousiasme heb ik me voorgenomen een beetje sterker te worden. Dat blijkt dus je hele leven in beslag te gaan nemen omdat je een exces aan calorieën moet zien binnen te krijgen en natuurlijk heel veel zware dingen moet optillen, wegduwen of naar je toe trekken. 2500 kilocalorieën is goed voor zittende beroepen, bouwvakkers en sporters hebben er blijkbaar 4000 nodig. Dan ben je godnondedomme de hele dag aan het vreten, man!
Het schijnt dat ik niet de enige ben die fanatieker is gaan bewegen. Onze eigen Stijn van Gils stapt wel eens op de fiets en ook veel andere studenten hebben zich voorgenomen om nu toch maar eens een keer iets te gaan doen. Alsof er nog niet genoeg drukte was op de Bongerd. Het is niet ongewoon om in je eerste jaar van je studie helemaal niets aan sport te doen. Geen kamer, geen tijd, komt er niet van, dat soort redenen. Gecombineerd met de vele biertjes begint men dan te merken dat deze levensstijl de beoogde hondertwintig niet gehaald gaat worden. Maar ik denk eigenlijk dat die levensverwachting nu nog niet zo belangrijk voor ze is. De meesten willen er gewoon beter uitzien. Zonder kleren.