Marleen Riemens DLO-onderzoeker bij PRI agrosysteemkunde
‘Ik volg de onderhandelingen niet precies maar ik ben het op zich eens met de stelling van de medezeggenschap. Nu hebben we immers niets, en wordt het gat met de medewerkers van de universiteit steeds groter [red: WU-medewerkers krijgen 3 procent loonsverhoging in hun nieuwe cao]. Dat is niet alleen vervelend maar past ook niet in de gedachte van One Wageningen. ‘Hierbij gaat het er niet alleen om dat ons salaris lager is, je wilt gelijkheid. Nu voel je je soms een tweederangs medewerker. Iemand die belangrijk is zolang je geld in het laatje brengt. Wat mij betreft krijg je één type medewerker met gelijke uurtarieven, maar verschillende taken. Dat maakt het ook veel makkelijker om samen te werken zonder dat de structuur in de weg zit.’
Emil Wolbert DLO-onderzoeker bij Food & Biobased Research
‘Ik ben vakbondslid en sta achter de bonden. Het is vreemd dat de centrale medezeggenschap zich hiermee bezighoudt. Ze moeten de bonden laten onderhandelen en hier niet tussen gaan staan. De uiteindelijke cao moet goed zijn voor alle leeftijdsgroepen en volledig, niet alleen een deelakkoord; voor de een is de salarisverhoging belangrijk, maar voor de ander het derde WW-jaar of de werk-naar-werk-regeling. ‘Het valt me op dat Wageningen UR zich naar buiten presenteert als één van de betere werkgevers maar wanneer het aankomt op een nieuwe cao blijft het stil. Sinds 2013 zit het vast, terwijl de universiteit ondertussen wel een fatsoenlijke overeenkomst kreeg. Dat is wrang, we zitten allemaal onder één paraplu. Zelf heb ik ook veel te maken met WU-medewerkers die vergelijkbaar werk doen.‘
Karin Andeweg DLO-onderzoeker bij Livestock Research
‘Vandaag heb ik toevallig over dit onderwerp gediscussieerd met een collega, maar dat was pas de eerste keer. Het is tijd de knoop door te hakken en niet verder te bakkeleien. Ik snap dat andere mensen bepaalde punten, zoals een derde WW-jaar belangrijk vinden, maar je moet niet in details blijven hangen. Je kunt ook een akkoord sluiten over punten als salarisverhoging en afspreken dat enkele details later worden besproken. ‘Ik werk hier sinds januari en kreeg te horen dat er snel een nieuwe cao zou komen. Het verbaasde me dat de onderhandelingen daarna zijn gestopt. Voor mij is het nog niet heel vervelend dat er geen salarisverhoging komt, maar veel collega’s hebben dat al twee jaar niet meer gekregen. Kortom, tijd voor een akkoord.’
Edgar Vos DLO-onderzoeker Alterra en lid FNV
‘Dit is precair, want ik ben vanuit de FNV betrokken bij de onderhandelingen. Het zijn uitzonderlijk lange onderhandelingen geweest. Wat ik tekenend vind, is dat we een akkoord hadden over een werk-naar-werk regeling en dat daarna de WUR Council erbij werd gehaald op verzoek van de werkgever. Die maakte drie opmerkingen, maar geen van die opmerkingen kwam in het akkoord terecht. Ik vind het terecht dat personeel dat teruggaat naar een lagere functie, ook salaris inlevert. Maar ik heb vrees over de zorgvuldige uitvoering van zo’n regeling bij DLO. De werkgever let er heel erg op dat het loon niet teveel stijgt, maar ondertussen zijn de regels en administratie enorm toegenomen voor het personeel. Die regels, dikwijls opgelegd door de werkgever, kosten de organisatie veel meer.’
Gerdien Meijerink Onderzoeker LEI
‘Ik begrijp dat de cao-onderhandelingen hangen op een loonsverhoging. Ik vind de vakbondseis voor een hoger loon terecht. We krijgen bij DLO bijvoorbeeld minder loon dan mensen bij het ministerie. Onze secundaire arbeidsvoorwaarden zijn goed, maar het is terecht dat er veel aandacht voor het loon is. Punt is wel: zolang we geen cao hebben, krijgen we geen cent meer. Dus waarschijnlijk had een snel cao-akkoord beter uitgepakt. Ik vind het vervelend dat we zo lang geen cao hebben bij DLO, alles blijft zo hangen.’
Ruth Bouwstra Onderzoeker Centraal Veterinair Instituut
‘Ik weet niet of je mij moet hebben, ik heb per 1 oktober een andere baan. Ik vind DLO een prima werkgever en het verbaast me dat het zo lang moet duren met de cao. Waarom doen de vakbonden zo ingewikkeld, is deze manier van onderhandelen nog van deze tijd? Ik zie liever dat het bestuur een cao-voorstel doet en dat direct voorlegt aan het personeel via een peiling. Als de meerderheid akkoord is, werk je de cao uit. Nu een akkoord steeds wordt tegengehouden, heb ik het gevoel dat we stilstaan.’
Illustratie: Henk van Ruitenbeek