Celbioloog en docent Jutta Wirth kijkt er met pretoogjes naar. ‘Ik vind het zelf ook spannend.’ Zij is gefascineerd door de 3D-printtechniek. Hier in het Fablab geeft ze cursussen aan scholieren en docenten. En eigenlijk aan iedereen die geïnteresseerd is in de snelgroeiende mogelijkheden van het printen in drie dimensies. In de ruimte staan een paar 3D-printers en een enorme lasersnijder. De plank boven de printers staat propvol oefenwerkjes. Schaalmodellen van de Zaaijer, een schroef met bout en andere kleine frutsels. Wirth raakte zelf geïnteresseerd in de nieuwe techniek toen ze als celbioloog werd gevraagd of het mogelijk was levende organen met menselijke stamcellen te maken. Van het een kwam het ander en voor ze het wist nam ze volop deel aan het door onder meer WUR en Rabobank gesponsorde Fablab. Co-creatie is het sleutelwoord van Fablab. ‘Wij leveren geen producten, maar willen dat mensen zelf aan de slag gaan. Co-creatie is het ontmoeten en verbinden van allerlei verschillende mensen.’ Deze zomer gaat ze zelf op cursus. ‘Bio-fabrications, in Utrecht. Daar gaan we proberen echt organen te printen.’
Werkplek: Jutta en de Ultimaker
Of de verslaggever meteen even achter de computer plaats wil nemen om met een eenvoudig programma een nog eenvoudiger tekeningetje te maken. Na wat rekenwerk begint de Ultimaker, een kubusvormig kastje naast de computer, te piepen en borrelen als een speelautomaat. Langzaam maar zeker wordt een klein hartje geprint.
