<foto: Guy Ackermans>
De opening stond in het teken van disruptive thinking, ofwel een nieuwe verrassende kijk op de dingen. Hoofdspreker was ontwerper Daan Roosegaarde, bedenker van bijvoorbeeld fietspadverlichting op zonne-energie en een smogreiniger in de stad. Maar Roosegaarde toonde hoofdzakelijk zijn portfolio met geslaagde producten, waardoor de ontwikkeling van zijn innovaties en de kunst van disruptive thinking nauwelijks aan bod kwamen.
Hoe kom je tot nieuwe inzichten en producten die haaks staan op de bestaande, en hoe ontwikkel je die? Gerlinde de Deyn vertelde daar wel iets over. Zij ging als bodemkundige in zee met fotograaf Wim van Egmond om bodemleven in beeld te brengen. Die samenwerking ontstond omdat ze, buiten de gangbare afspraken om, aan een collega vertelde waar ze mee bezig was en die bracht haar in contact met de fotograaf. ‘Dus praat met elkaar en vraag collega’s om raad, ze willen je best helpen’, was haar advies aan de toehoorders in Orion.
De ontmoeting met andersdenkenden of andere werelden kwam ook terug in het verhaal van landschapsarchitect Paul Roncken. Hij koppelt in zijn ontwerp landschap en machine, lichtte hij toe bij het ontwerp van een Zeeuwse polder met vijvers voor de visproductie. Roncken stelde zich die ontmoeting ook voor in het Wageningse onderwijs, in de vorm van een university college waarin studenten alle Wageningse disciplines gaan combineren.
Dit was disruptive thinking in optima forma, omdat zo’n university college het zorgvuldig opgebouwde Wageningse onderwijsmodel doorkruist en met een nieuwe kijk het vakkenpakket wil inkleuren. Het was ook disruptive omdat het voorstel van Roncken niet af is en veel ‘ja maar’-vragen oproept over de haalbaarheid en de gevolgen van zijn voorstel. Precies de ‘ja maar’-vragen waar Roosegaarde zich aan stoorde in zijn presentatie, maar die duidelijk maken dat disruptive thinking ook ontwrichtende of nadelige kanten kan hebben.
Al met al was de bijeenkomst een verkenningstocht naar nieuwe ontmoetingen, buiten de lijntjes kleuren en out of the box-denken. Rector Arthur Mol deed ook een duit in het zakje, door het academisch jaar te openen op zijn saxofoon.