tekst Liza van Kapel en Stijn van Gils
Fred de Boer
Thesiscoördinator Resource Ecology‘Ik wil eerst met mijn collega’s bespreken wat dit nieuwe beleid voor een effect heeft. Ik zag net dat zelfs Zuid-Afrika helemaal geel is. Daar gaan heel veel van onze studenten naar toe. Ik moet er niet aan denken om straks voor elke student een losse aanvraag te doen, of dat er extra cursussen gedaan moeten worden met mogelijk risico op uitloop. Het is voor mij de vraag wie uiteindelijk echt verantwoordelijk is. Onze studenten willen zelf heel graag naar de andere kant van de wereld. Juist ook omdat het er anders is dan in Nederland, daar leer je weer andere dingen, zoals onderzoek doen in afgelegen gebieden onder logistiek moeilijke omstandigheden. Dat brengt spanning. Is het dan onze verantwoordelijkheid als er iets gebeurd? Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het nieuwe beleid is een goed moment om daarover na te denken.’
Roel Dijksma
Docent Hydrologie en kwantitatief waterbeheer ‘Ik ga zelf meestal af op het advies van Buitenlandse Zaken. Het ministerie heeft vaak een beter overzicht dan de informatie die ik van lokale contacten krijg. Een paar jaar geleden wilde ik een student naar Zuid-Sudan sturen, volgens mensen daar kon dat, maar ik heb het toch niet gedaan. Gelukkig maar, want een paar maanden later ging het daar helemaal mis. Stel dat ik het wel had gedaan, hoe had ik dat dan kunnen verantwoorden? Ik ben het eens met het aanscherpen van de regels: ik denk dat je vanuit WUR meer risico loopt omdat de niche waarin WUR onderzoek doet vaak in risicogebieden is. Helemaal zonder risico gaat het natuurlijk nooit, maar je moet het ook niet bewust opzoeken en zeker geen studenten in gevaar brengen. Hun veiligheid en die van medewerkers gaat altijd voor.’
Madhura Rao
Masterstudent Food Safety, uit India ‘Ik zou voor mijn masterthesis in het noordoosten van India de werksituatie op theeplantages gaan onderzoeken. De leerstoelgroep waar ik wilde afstuderen vond het prima, maar uiteindelijk kreeg ik toch geen toestemming. Volgens het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken zou het er te gevaarlijk zijn. Ik snap dat niet. Het oordeel van Nederland is gebaseerd op de aanwezigheid van actiegroepen die daar tien jaar geleden waren. Nu spelen die actiegroepen geen enkele rol meer. Onze eigen regering vindt het gewoon veilig, waarom zou ik dan niet kunnen gaan?’
Martijn Hackmann
Directeur bedrijfsvoering Social Sciences Group‘Ik beoordeel zelf veel aanvragen en ik vind het goed dat dit beleid er is. We moeten als organisatie onze verantwoordelijkheid nemen voor studenten en medewerkers die voor WUR op reis gaan. En ja, dat brengt wat bureaucratie met zich mee, maar dit is wel nodig om de veiligheid zo goed mogelijk te waarborgen. Ik vind het goed dat wij ons daarbij baseren op het kleurcodesysteem van Buitenlandse Zaken. Zij beschikken immers over betere kennis om tot een oordeel te komen; WUR heeft namelijk geen netwerk van ambassades. In enkele gevallen zal dat oordeel misschien wat te strikt zijn, maar we proberen zo veel mogelijk maatwerk te leveren.’
Richard Chepkwony
Promovendus Resource Ecology Group, uit Kenia‘Laat me eens naar de kaart van Kenia kijken. Die rode gebieden in het oosten, dat klopt. Dat is de grens met Somalië. Daar zou ik zelf ook echt niet naar toe gaan. Maar het gebied waar ik vandaan kom, geel? Nee, dat had gemakkelijk groen kunnen zijn. Hetzelfde geldt voor het gebied waar ik het veldwerk voor mijn proefschrift doe. Als het in die gebieden geen verkiezingstijd is, dan is het gewoon veilig. Ook Nederlandse studenten hebben dan echt geen veiligheidscursus of iets dergelijks nodig. Wie in Kenia stage wil lopen, heeft trouwens sowieso toestemming nodig van onze overheid. In gevaarlijke gebieden krijg je die niet, dus eigenlijk heb je de Nederlandse reisadviezen hier helemaal niet nodig.’
Anusha Mehta
Masterstudent International Land and Water Management, uit India‘Ik begrijp het standpunt van WUR, maar ik denk dat het slechts deels hun verantwoordelijkheid is. De rest is eigen verantwoordelijkheid van studenten en medewerkers. En dan vooral voor oudere studenten en medewerkers, dus misschien zou er een leeftijdsgrens ingesteld kunnen worden. Ik vind de regels te streng: geel zou voor iedereen toegankelijk moeten zijn, oranje met toestemming, maar wel voor alle studierichtingen. Rood moet ontoegankelijk blijven. Voor mijn thesis wil ik focussen op grensoverschrijdende waterconflicten, wat zich net als andere geopolitiek onderwerpen richt op gevaarlijke gebieden. Ik denk dat we uiteindelijk zullen stoppen met sommige onderzoeksrichtingen als de regels te streng zijn. Ook vind ik het raar dat sommige mensen geen toestemming krijgen om naar hun thuisland te gaan voor onderzoek.’