Organisatie

VHL: werk aan de winkel

Een referendum mocht het niet genoemd worden. Het woord 'stemming' ging zelfs al te ver. Het college van bestuur had het liever over een 'meningenpeiling' waarmee de medewerkers van VHL op 18 januari in Zwolle hun standpunt kenbaar konden maken.

Formeel ging het over het ‘Wenkend Perspectief’, een document vol ronkende volzinnen over de ambities van VHL om dé groene hogeschool van Nederland te worden, maar verondersteld mag worden dat de medewerkers vooral hun hart volgden: wel of niet verder binnen Wageningen UR? ‘Ja’, zei 60 procent. ‘Nee’, vond 38 procent. Een steun in de rug, aldus algemeen directeur Ellen Marks. Een triomf is het echter nauwelijks te noemen: een organisatie runnen waar bijna 40 procent van de medewerkers tegen het voorgenomen beleid is, ga er maar aan staan. Bovendien is niet gezegd dat de ja-stemmers onverdeeld gelukkig zijn met de huidige gang van zaken. Er wordt namelijk geruzied over meerdere pijnpunten: verbroken beloftes over onderwijskwaliteit en kennisuitwisseling uit de fusieafspraak van 2004, het gebrek aan vertrouwen in de algemene directie en de onbeantwoorde wens voor een eigenstandig CvB voor de hogeschool. De kans is groot dat medewerkers dergelijke bezwaren op hun stemkaartje hebben geschreven. Hun stem is dus meer een ‘ja, mits’. Hoe nu verder? De medewerkers van VHL kijken voornamelijk naar de bestuurders: om hun vertrouwen terug te winnen, moeten directie en CvB concrete stappen zetten vóór de zomervakantie (wanneer de definitieve beslissing over ontvlechting valt). Krijgt VHL werkelijk de eigen verantwoordelijkheid die de medewerkers wensen? Maakt het CvB echt een einde aan gedwongen winkelnering van ICT en onderwijsruimtes? Voornemens op grote vellen papier schrijven is niet meer voldoende, daarvoor zijn de verhoudingen inmiddels te ernstig geschaad. Voor het CvB is ‘ontvlechting’ inmiddels helemaal niet zo’n kwalijke optie. Want in hoeverre zien universiteit en DLO nog een meerwaarde in samenwerking met VHL? De bedoeling was studenten een waardevolle onderwijscombinatie in het groene domein te bieden, maar tot nu toe is het vooral hommeles en negatieve publiciteit. Om het huwelijk tussen WageningenUR en Van Hall Larenstein te laten slagen, moeten beide partijen dus bereid zijn zich daarvoor in te zetten. Voorstelbaar is anders dat het CvB na acht jaar moe gestreden is en beslist dat beide partijen wellicht beter af zijn zonder elkaar.

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.