Organisatie - 20 november 2008
UITZENDKRACHTEN TELLEN NEUZEN BIJ ESG
Zeven keer per dag loopt hij zachtjes door alle gangen, langs alle kamers en zaaltjes. En schrijft op hoeveel mensen er op dat moment zijn. ‘Gelukkig hebben de meeste kamers raampjes, zodat je geen deur open hoeft te doen’, aldus uitzendkracht Matthew.
Medewerkers vragen zich af wat er met de uitkomst van de tellingen gaat gebeuren. De angst bestaat dat er straks voornamelijk flexplekken komen. ‘En wat moet je dan met je spullen op je bureau’, vraagt Noortje Hobo van het Centrum Landschap zich af. Of met de naslagwerken op je kamer.
Tellen is wel beter dan een schatting, vindt Obbe Tuinenburg van het Centrum Water en klimaat. Maar in bureaus delen gelooft hij niet. ‘Iedereen maakt er toch zijn eigen eilandje van. Ik heb bijvoorbeeld een eigen toetsenbord.’
Uitgangspunt is dat er genoeg werkplekken zijn voor iedereen die binnen is, aldus Leenhouwers. ‘Maar er zijn straks echt niet alleen maar flexplekken. Dat gaat bij de ene functie toch makkelijker dan bij de andere.’
Voor de Facilitaire dienst ligt het ontwerp al klaar, vertelt Leenhouwers. ‘Ik ben zelf bijvoorbeeld veel van mijn plek, en laat de spreektafel in mijn kantoor daarom ook door anderen gebruiken. Maar als ik een dagje moet schrijven blijft die tafel onbenut. Die functies kun je uit elkaar trekken.’
De vier tellers maken ondertussen aardig wat kilometers. Vervelende reacties krijgen ze nauwelijks. ‘Soms haasten mensen zich naar hun kamer als ze me aan horen komen’, vertelt Henk, die in Atlas rondloopt. Bang dat ze anders niet geteld worden.