Student - 24 april 2008

Trein

Frustratie. Al tien en een halve minuut sta ik te wachten op de trein. Het grote geel met blauwe geval is te laat. Ik bibber van de kou en sla mijn sjaal nog eens extra om. Verdorie. De minuten op maandagmorgen zijn heilig. Nog even had ik in mijn warme bed kunnen liggen. Knus naast mijn levende knuffel.
Ik hoor het spoor sissen, de trein is er. Met de slaap nog in mijn ogen stap ik in. De conducteur schijnt geen last te hebben van een ochtendhumeur. Met een brede glimlach wandelt hij de coupé binnen. Ik laat mijn studentenkaart zien. Hij wenst me een fijne reis. De persoon naast me is minder gelukkig. Kaartje vergeten. ‘Dat is dan 35 euro boete mevrouw.’ Ik staar uit het raam en prijs me gelukkig met een OV.
Ik hou van treinreizen. Verplichte rust. Ik haal mijn puzzelboekje uit de tas en begin driftig te kleuren. Tegenover mij kijkt een man aandachtig toe. Ik kijk op. Hij vraagt naar mijn puzzelboekje. Ik leg hem uit wat Japans puzzelen is. We raken in gesprek. Wat een toeval. Hij blijkt aan Larenstein gestudeerd te hebben.
Helaas, de bosmeneer moet er in Arnhem uit. Gezelschap hoef ik niet te missen. Basritmes dreunen uit de oordopjes van de jongen die naast me zit. Nieuwsgierig kijk ik naar zijn glimmende iPod nano. Green Day. Ik raak met hem in gesprek over zijn briljante punksmaak. Maar ook hij verlaat me weer.
Niet getreurd. Twee kleine kinderen spelen tikkertje in het gangpad. Ik geniet van de speelsheid en glimlach naar het meisje met de staartjes.
De tijd vliegt om. Na vier uur ben ik in Leeuwarden. Heerlijk uitgerust begin ik mijn nieuwe week. Hoera voor langeafstandsrelaties.

Lisanka van Scheijndel