Student
Studentenleven

Thuisthuis wordt studentenhuis

Studenten die in Wageningen op kamers willen, schrijven zich meestal in bij Idealis of gaan hospiteren bij studentenhuizen. Maar derdejaars Bedrijfs- en consumentwetenschappen Anne van der Heijden pakte het helemaal anders aan. Terwijl haar vader en moeder naar Amerika vertrokken, werd haar ouderlijk huis in september 2013 omgebouwd tot studentenhuis.
Carina Nieuwenweg

‘Ik zat in het examenjaar van het vwo en was nog niet helemaal zeker van mijn vervolgstudie. Hoewel ik altijd geroepen heb dat ik niet in Wageningen wilde blijven wonen, wees mijn moeder mij op de studie Bedrijfs- en consumentwetenschappen. “Een beetje economie, een beetje psychologie, een beetje sociologie en statistiek. Precies iets voor jou!”

Ondertussen kreeg mijn vader een baan aangeboden bij een groot bedrijf in Amerika. Hij werkte bij Wageningen UR, maar mijn ouders speelden al langer met de gedachte om te verhuizen. Dit was een goed moment, want mijn broer zat in Rotterdam op kamers en ik stond ook op het punt om te gaan studeren. Bovendien kon ik dan in het huis blijven wonen.

Dat leek me heerlijk maar eenzaam, tenzij ik medebewoners kon vinden. Van de woonkamer zouden we dan met gipswanden slaapkamers maken, zodat we met zeven mensen in het huis zouden passen. De kelder beneden werd omgetoverd tot gemeenschappelijke ruimte met een tv, een bar en banken. Dat is natuurlijk wel gek. De kelder was altijd de “ speelkelder” met een legokasteel, garage en een kapotte Baby Born. Het enige wat is overgebleven is een kast met glitters en knutselspullen, tegenover de bar van bierkratjes.

In de kelder slapen

Ik zette het huis op kamernet.nl, maar van hospiteeravonden had ik nog nooit gehoord. Ik nodigde iedereen één voor één uit en had een uur per persoon gerekend. Vier dagen lang heb ik tientallen mensen over de vloer gehad. Ik gaf iedereen een rondleiding en peilde of ik het zag zitten om met ze samen te wonen. Dat ging niet altijd even soepel. Sommige studenten waren bijvoorbeeld best arrogant: ze gingen ervanuit dat ik graag met ze zou willen samenwonen. Ook wilde ik in het begin alleen maar met vegetariërs in huis wonen, maar de mensen die ik het leukst vond, waren dat niet. Toen moest ik kiezen tussen de mensen die ik het leukst vond of mijn ideaal van een huis vol vegetariërs. Ik koos voor het eerste.

Voor een studentenhuis zijn we erg burgerlijk en huiselijk

In het begin was het wel een uitdaging. De gipsen muurtjes waren nog niet geplaatst en omdat mijn ouders nog geen huis in Amerika hadden gevonden, waren ze soms nog hier en stonden hun spullen er ook nog. Tijdens de AID hebben we daarom met z’n allen in de kelder geslapen. Dat was wel interessant: met een groep brakke studenten in een huis wonen met ouders en een hond waar ondertussen verhuizers druk bezig zijn met inpakken.

Grasmaaien

Maar het echte werk begon natuurlijk in september, toen mijn ouders naar Amerika vertrokken. Toen besefte ik pas hoeveel werk een huis is. De loodgieter bellen, grasmaaien, snoeien en bladeren van het dak halen. Allemaal details die normaal je ouders regelen.

Voor een studentenhuis zijn we erg burgerlijk en huiselijk. We eten regelmatig samen en iedereen voelt zich verantwoordelijk voor het welzijn van het huis. We hebben echt samen dit studentenhuis opgezet en mijn huisgenoten zijn nu mijn beste vrienden. Maar af en toe kijk ik naar de gipsen muurtjes en stel ik me voor hoe het was, met een mooie bank, het fraaie kunstwerk, mijn prachtige piano. Dan word ik wel een beetje nostalgisch.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.