Student
Nieuws

Studielast

Een studieschuld, is dat erg? Door de afschaffing van de basisbeurs zullen toekomstige studenten gemiddeld ongeveer twee keer zoveel schuld (30.000 euro) hebben als de huidige studenten. Rentedragend. Politici spreken vergoelijkend over een 'sociaal leenstelsel', maar het blijft een fors bedrag. Is een studieschuld inderdaad zo draaglijk als beloofd wordt? Vier Wageningse alumni vertellen hun…

Ik sla me voor mijn kop dat ik tijdens mijn studie niet elke zaterdag achter de bar heb gestaan in een kroeg om bij te verdienen’

Janne Molders

Studie: BSc Biologische productwetenschappen, MSc toegepaste communicatiewetenschap 2002-2010Nevenactiviteiten: Bestuur studievereniging Stel, meeloopdagen, promotiecommissie studie Werk: Branchevereniging voor voedingssupplementen Schuld: ‘Dat zeg ik liever niet’ Afbetalen: €300 per maand ‘Ik woon samen met mijn vriend in Scheveningen, in een schattig vissershuisje. We huren op de particuliere markt, bepaald niet goedkoop. We zijn gisteren naar een woonbeurs geweest, want we willen graag iets kopen. Maar dat gaat dus niet. Hij heeft ook een schuld, wat minder dan ik, maar het wordt sterk meegeteld voor een hypotheek. Ze rekenen 1,5 procent van je schuld als maandlasten bij het bepalen van je hypotheek. Onterecht, maar zo zijn de regels op dit moment. Mijn vaste lasten zijn erg gestegen sinds ik werk. Mijn ouders betaalden mijn zorgverzekering toen ik studeerde, nu moet ik dat zelf doen. Ik heb nog een auto, maar die gaat waarschijnlijk de deur uit. Van mijn werk krijg ik een OV-kaart. Sinds mijn afstuderen ben ik er niet op vooruit gegaan. Ik heb nog net zo veel te besteden per maand. In mijn vorige baan verdiende ik maandelijks zelfs 500 euro meer, het was dus wel even slikken toen ik in salaris terugviel. Maar ik maak me niet echt zorgen, Wageningers komen volgens mij wel goed terecht. Ik voel die schuld wel als last, maar het is niet verschrikkelijk. Ik sla me wel voor mijn kop dat ik tijdens mijn studie niet elke zaterdag achter de bar heb gestaan in een kroeg om bij te verdienen. Voor mij was weekend ook echt weekend, tijd om uit te rusten. Maar als ik nu terugkijk denk ik: wat nou uitrusten?! De hele week was toch een soort weekend? Dat is wel het punt met lenen, het gaat zó makkelijk terwijl de consequenties niet fijn zijn. Als je ernaast werkt, leer je de waarde van geld beter kennen. Dan leef je automatisch zuiniger. Ik heb best lang gestudeerd. Het heeft me tijd gekost om te leren studeren. Ik ben van de mavo, naar havo, via HBO op de universiteit terechtgekomen. In het begin haalde ik veel vijven en liep steeds achter de feiten aan. Het duurde even voor ik op gang kwam. Maar ik klaag niet. Ik heb een ontzettend mooie tijd gehad. Mijn verblijf in Italië had ik niet willen missen. Ik heb daar stage gelopen op de gastronomische universiteit. En al dat netwerken en besturen naast mijn studie, dat was heel nuttig en waardevol in mijn huidige baan.’

‘Ik heb een ww-uitkering van 800 euro per maand, daarvan betaal ik 180 euro aan DUO’

Irene Verbeek

Studie: Bos- en natuurbeheer, 2001-2007 Nevenactiviteiten: WSKOV bestuur Werk: Werkloos Schuld: € 34.000 Afbetalen: Momenteel €180 per maand Tijdens mijn studie heb ik behoorlijk veel pech gehad. Ik kreeg de ziekte van Pfeiffer, RSI en twee keer een hersenschud­ding. Dat leidde tot vertraging en drie keer zoveel schuld dan ik anders gehad zou hebben. Mijn studieschuld ervoer ik wel als grote last en ik wil er zo snel mogelijk vanaf zijn. Alles wat ik over heb gaat naar het afbetalen, sinds 2009 heb ik bijna 10.000 euro terugbetaald. Dat ging dus heel goed met ongeveer 300 euro per maand. Maar nu gaat het minder. In het begin was het lastig om een baan te vinden met mijn opleiding. Ik kon terecht bij Mars in het laboratorium. Niet echt mijn ding maar ik was blij met het werk. Daarna heb ik een hele fijne baan gevonden in mijn vakgebied, maar door bezuinigingen werd mijn contract niet verlengd. Mijn werkgever en ik vonden het beide heel jammer, maar ja. Crisis hè? In januari heb ik een dochter gekregen en sinds mijn zwangerschapsverlof zit ik dus thuis. Het is vervelend, maar ik ben gelukkig niet de enige. Per vacature zijn er wel honderd reacties, dan is het lastig om iets te vinden. Ik heb een ww-uitkering van 800 euro per maand en daarvan betaal ik 180 euro terug. Het mag wel minder, als ik het verschil in inkomen doorgeef aan DUO. Dat heb ik expres niet gedaan, want zolang het gaat wil terugbetalen. Ik ben niet getrouwd, dus mijn vriend en ik hebben gescheiden inkomens. Hij loopt nu in de ziektewet, dat komt er ook nog eens bij. Anders zou ik op basis van onze gezamenlijke inkomens moeten terugbetalen.’ Er zijn zeker dingen die ik laat door mijn schuld. We zouden graag emigreren naar een land met veel ruimte om ons heen, maar daar heb je een financiële buffer voor nodig. Ook heb ik overwogen een eigen bedrijf te beginnen, maar dat durf ik niet aan door die schuld. Ik wil graag een gegarandeerd inkomen. Zolang de schuld er is, spring ik gewoon minder snel in het diepe. Het klinkt wel heftig zo, maar ik heb een leuk leven. Ik ben bijvoorbeeld hartstikke blij met onze dochter. En volgend jaar willen we gaan trouwen.’

‘Je moet blij wezen dat je mág en kunt studeren. Het is een investering die je veel brengt voor de toekomst’

Janmar Katoele

Studie: Veeteelt, 1998-2005 Nevenactiviteiten: Bestuur Veetelers, KSV dispuut, commissies bij de Bongerd Werk: Eigen bedrijf, subsidie adviesbureau Schuld: €15.000 Afbetalen: €100 per maand ‘Ik ben blij met alles wat ik naast mijn studie heb gedaan, dat heeft een ontzettend grote meerwaarde. Een rechtenstudent uit Groningen is gewoon dertien in een dozijn, maar Wageningers zijn uniek, omdat ze veel eigen vakken kunnen kiezen. Je studie is dus al belangrijk, en daarnaast had ik nog mijn commissiewerk. Daardoor kon ik me tijdens mijn sollicitaties echt onderscheiden van de rest. Ik ben blij dat ik daar tijd in heb gestopt en die lening is het dan ook meer dan waard. Sinds januari 2008 ben ik aan het afbetalen, ongeveer 100 euro per maand. En als ik het niet op kan brengen, dan mag ik de lening ook een paar jaar stopzetten. Ik merk er niks van, want het gaat via een automatische incasso. Ja, nu voor dit interview denk ik er weer eens aan. In directe zin heeft het geen invloed gehad op beslissingen die ik in mijn leven heb genomen. Toen ik mijn eigen bedrijf startte heb ik wel mijn financiën op een rijtje gezet. Ik merkte toen dat ik al tijdens mijn studie heb geleerd om een gedegen financiele huishouding te voeren. Ik zorgde ervoor dat ik ook op de 19e van de maand nog naar de kroeg kon voor een biertje. Het alternatief voor een studieschuld is om niet te studeren. Waar beland je dan? Studeren blijft een beter alternatief volgens mij. Een van de meest waardevolle investeringen die je kunt doen. De overheid draagt ook nog steeds fors bij aan je studie. Het is beter om te lenen voor je studie dan voor een auto. Zelfs als mijn schuld twee keer zo hoog zou zijn, zou ik het nog prima vinden.

‘Ik heb vier kinderen, dus je kunt het geld altijd wel gebruiken, maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets heb moeten laten’

Wim van Wissen

Studie: Biologie. Kandidaats aan de VU en doctoraal in Wageningen, 1975-1980 Werk: Human Resources, Wageningen UR Schuld: 45.000 gulden/20.400 euro Afbetalen: 350 gulden/158 euro per maand ‘Ik was al vroeg getrouwd en mijn vrouw werkte in die tijd. Door haar inkomen kon ik minder beurs krijgen en moest ik lenen. Best oneerlijk vond ik, want mensen die gewoon samenwoonden hadden dat probleem niet. Daardoor had ik een hoge lening, maar ik heb het nooit erg gevonden. Ik heb het geld gekregen, en ik heb er plezier van gehad. Dan moet je ook niet zeuren bij het terugbetalen. In 1981 kreeg ik mijn eerste baan, we vertrokken naar het buitenland. Toen we in 1985 uit Jordanië terugkwamen zat Nederland in een diepe crisis, met een werkloosheid van boven de tien procent. Voor een bioloog was er helemaal niks te vinden. Uiteindelijk heb ik me omgeschoold naar automatisering en ben ik bij Wageningen UR gaan werken. Het afbetalen was geen probleem. De eerste jaren hoefde ik nog niet af te lossen. Daarna deden ze een inkomenstoets en daar werd het bedrag op gebaseerd. Zeker toen ik later meer ging verdienen, dat maakte de maan­delijkse aflossing naar verhouding steeds kleiner. Ik heb vier kinderen, dus je kunt het altijd wel gebruiken, maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets heb moeten laten. Het grote verschil met de huidige studenten is dat ik geen rente hoefde te betalen. Dat scheelt een hoop, want dat gaat nu vanaf het begin lopen. Dan wordt het al veel meer. Zelf heb ik in juni 2000 mijn laatste betaling gedaan. Dat heb ik nog even opgezocht, want ik kon het me niet herinneren. Nee, ik heb het niet gevierd.’

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.