Het mengsel van mos, yoghurt, suiker en siroop zou als een levende, groeiende graffiti op de muur worden gekalkt. Dat vertelde een groepje studenten op 7 oktober in Gaia. In een filmpje toonden zij hoe ze een dergelijke graffiti op de muur van een studentenhuis hadden geplaatst, en ze gaven een demonstratie op papier.
Dit creatieve idee ontstond als onderdeel van het vak Trends in forest and nature conservation. Studenten hadden de opdracht gekregen om door middel van kunst over wetenschap te communiceren. ‘Manifesting science in an artistic way’, zoals docent Milena Holmgren dat noemt. Ter inspiratie hadden de studenten wat lessen gehad van kunstenares July Leesberg, filmmaker Ruben Smit en enkele journalisten.
Het spelletje eco-Jenga laat zien hoe het ecosysteem uit balans raakt (door menselijk toedoen)
Animatie toont hoe de mens zich heeft vervreemd van de natuur
Twaalf groepen studenten presenteerden op 7 oktober een wetenschappelijke boodschap op een artistieke manier. Om de presentaties kunst te noemen, gaat wellicht wat ver, maar de studenten waren ontegenzeggelijk creatief geweest.
Er was een groepje dat zich voordeed als marketeers van een ingenieus waterzuiveringssysteem. Ze hadden een oplossing voor het tekort aan zoet water: gewoon het water na het doorspoelen van het toilet zuiveren en dan weer als drinkwater tot je nemen. ‘Een eindeloze cirkel. Nooit meer een tekort aan water’, grapten de gladde praatjesmakers in hun sketch. En ook de makers van het weerbericht van 2051 kregen de lachers op hun hand. In Utrecht aan Zee zou het morgen weer 43 graden worden en voor een groot deel van het land gold een smog alarm. Maar in de loop van de week zou het weer omslaan, want Hurricane Milena was in aantocht.
De docenten zijn vast van plan volgend jaar weer de trends in bos- en natuurbeheer te verbinden met kunst. Milena Holmgren: ‘Ik denk dat de kunsten en de wetenschappen eigenlijk heel dicht bij elkaar staan, maar dat ze onterecht van elkaar gescheiden zijn geraakt. In de Verenigde Staten is dat anders. Daar kennen ze bijvoorbeeld “Dance your PhD”. De meest abstracte wetenschappelijke onderwerpen blijken dan heel goed te kunnen worden uitgebeeld in dans.’