Wetenschap - 1 januari 1970
Splinters
Splinters
Het Droevendaalkamertje van Dimitri Jacobs - nog geen elf vierkante meter groot - is volgestouwd met dertien aquaria, zeven terraria en kweekbakken vol planten en dieren. De hoogslaper, het bureau vol bromelia's en veertien kratten met beugelflessen zelfgemaakte vruchtenwijn passen er ternauwernood bij
In de kamer is het vochtig warm, de vloer is bezaaid met vogelpoep en de twee bakken met rottend fruit die op de zelfgebouwde tropische kas staan, verspreiden een bijna misselijkmakende geur. Boven de bakken wervelt een kolom fruitvliegjes. Als die in contact komen met de condens op het koude raam sterven ze, waardoor vrijwel het hele raam bedekt is met een dikke, gelei-achtige afzetting van half verteerde vliegjes. Ik had laatst een lek in het dak van mijn kamer, herinnert Jacobs zich. Toen moest er iemand van de SSHW naar komen kijken. De man trok wit weg. Hij zat liever op het dak dan in mijn kamer.
In Jacobs' kamer lopen allerlei beesten vrij rond. Twee gekko's zitten daar achter het aquarium, maar ik zie ze niet zo vaak. In eerste instantie zaten ze in een bakje. Maar toen er een ontsnapte, zag ik dat ie veel dikker werd dan de andere, die nog gevangen zat. Toen heb ik die ook maar vrij gelaten. Er lopen hier ook een paar boomkikkers rond. Wijzend naar een terrarium: Soms ontsnapt er een bidsprinkhaan. Laatst kwam ik er een tegen van meer dan zes centimeter groot. Die had de vogels en de gekko's overleefd.
Met zijn ogen volgt hij een kreeft die in het aquarium naast zijn bed voorbij dobbert. In de meeste aquaria hier zitten kreeften. Die verkoop ik aan mensen die hun hobby hebben gemaakt van kreeften houden. Daarmee kan ik het zaakje hier nog een beetje betaalbaar houden.
Soms zit ik uren voor een aquarium te kijken. Want daar gaat het uiteindelijk om. Anders heb je er niets aan. Peinzend: Alleen zijn er ook muggenlarven in dat aquarium terecht gekomen. En de vissen en kreeften kunnen de hoeveelheid larven niet aan, waardoor er muggen uit de bak komen. En ik houd niet zo van muggen.
Terwijl hij een glaasje zelfgemaakte vlierbessenwijn inschenkt, verzekert hij dat hij verder geen last heeft van al die dieren om zich heen. Mijn vriendin ook niet. Laatst zat ze te studeren op mijn kamer. Toen er een gekko op haar blote arm sprong, schrok ze wel. Maar een paar dagen later zat ze er weer. Ook de tropische temperaturen deren hem niet. Dat slaapt heel lekker, al heb ik wel moeite met opstaan. En met het gevaar voor ziektes valt het ook wel mee. Ik ben laatst toevallig een week ziek geweest. Maar in de vijf jaar dat ik hier leef, is dat een zeldzaamheid gebleken.
Er fladdert een blauwfazantje voorbij. Vijf van deze kleine Senegalese vogeltjes vliegen vrij rond in de kamer. Op een ochtend werd ik wakker van wat gepruts aan mijn hoofd. Een mannetje was druk bezig om haren uit mijn hoofd te trekken. Het vogeltje verwerkte Jacobs' haren in het nest dat het aan het plafond van de kamer in elkaar knutselde. Het was eigenlijk een lamp, maar toen ze er een nest van maakten, heb ik het peertje er maar uit gedraaid.
De vogeltjes leven voor een groot deel van de fruitvliegjes. Jacobs voert ze wat bij met zaad en soms verwent hij ze met groene vleesvliegen. Als ik mijn vogels ermee voer, zit mijn hele kamer vol met vliegen. Die zijn in de keuken niet zo populair. Grinnikend: Toen mijn kamer weer eens vol vliegen zat, kwam ik de keuken binnen met de woorden: Ik ben drie vliegen kwijt. Dat heb ik nog vaak moeten horen.
Tot zijn grote vreugde kregen de blauwfazantjes onlangs een jong. Trots wijst hij het nest aan waar het ei uitkwam. Dat komt niet zo vaak voor. En ik vind het pas leuk als beestjes zich hier zo blijken thuis te voelen, dat ze zich voortplanten. E.R
Mijn muizenis? Het dagelijkse gevecht van de docent met onwillige overheadprojectoren en geluidsinstallaties. Wij doen op de Landbouwuniversiteit geweldig ons best om het onderwijs te verbeteren. Alles wordt drie keer geëvalueerd en doorgesproken en dat is natuurlijk terecht. Maar op de werkvloer - de college- en practicumzalen - maken kleine dingen het leven van de docent vaak zuur
De ene zaal is natuurlijk beter dan de andere, maar er is vaak wat mis met de overheadprojectoren, projectieschermen en dat soort dingen. Meestal is het snoer van de projector net iets te kort, waardoor je enorm moet manoeuvreren met het apparaat om nog iets leesbaars op een acceptabele plek van het scherm te krijgen. Dat scherm zelf hangt vaak op een onmogelijke plek. De mensen die de zalen inrichten kijken niet met de ogen van een student of een docent. Die denken: als dat ding maar ergens hangt. De geluidsinstallatie is ook zoiets. In De Leeuwenborch waren we met de microfoon lange tijd met een soort koetouw gebonden aan de geluidsinstallatie
Ik neem de nodige spullen maar zelf mee naar de collegezaal - een verlengsnoer of een lessenaartje bijvoorbeeld. Ik vind dat laatste nou eenmaal prettig bij het lesgeven, maar in bijna geen enkele collegezaal is er een te vinden of hij is stuk. Als de Landbouwuniversiteit het leven van docenten een beetje wil veraangenamen, zou iemand eens een rondje moeten maken langs de collegezalen om met de ogen van een docent naar de onderwijsmiddelen te kijken