Derk zat in de kantine van de Leeuwenborch. Hij probeerde tegelijkertijd zijn pompoensoep te eten en een verslag af te maken. Hij was gespannen en moe. Al drie weken wachtte hij op de uitslag van een belangrijk tentamen, maar er was nog steeds geen nieuws.
Ondertussen kwam er een groepje mensen aan zijn tafel zitten. Hij glimlachte beleefd naar hen, maar ze leken hem niet te zien. Dat was niks nieuws, het leek wel of hij onzichtbaar was geworden. Sinds het geflirt met Vera was het nogal stil op dat front. Hij vond Tom weliswaar een lekkere kerel, maar iets hield hem tegen om echt homo te zijn… Derk wilde niet op die manier de aandacht op zich vestigen. Hij wilde gewoon zijn. Normaal. Ooit trouwen, kinderen krijgen, erbij horen. Kon dat niet gewoon? Een paar keer had hij nog met een meisje gezoend, maar dat dat niks voor hem was werd wel steeds duidelijker.
Derks aandacht werd getrokken naar een goed gevulde trui met grijze V-hals. Brede schouders en een goeie borstkas tekenden zich af. Een gespierde nek en een strakke kaaklijn, en daarboven vriendelijke bruine ogen. Derks adem stokte in zijn keel en hij liep rood aan. Wow. Dit was duidelijk een echte fitnesser. Zijn gedachten dwaalden af naar een paar maanden eerder, in de Bongerd. Een grote spiegel waar Derk naar de mensen achter zich kon kijken. Tom hield een dumbell achter zijn hoofd om zijn bonkige triceps te trainen. ‘Onbeschoft sterk worden’, was zijn motto. Derk volgde de lijnen van zijn lichaam, hij rook de warme zweetlucht weer, hoorde de klank van metaal op metaal. Paf! Een vallend koffiebekertje bracht hem weer terug in de kantine.
Derk verstijfde en richtte zich weer snel op zijn laptop. Hij had het ontzettend warm, maar probeerde zich uit alle macht weer op het verslag te richten. Maar het lukte niet. Met een schuin oog loerde hij naar de plek waar de jongen net had gestaan, maar V-hals was weg.
Natuurlijk kon het niks worden, dacht Derk. Zulke jongens vallen alleen op meisjes. Zelf was Derk ontzettend sportief maar echt gespierd was hij niet. Een beetje smal vergeleken met de grijze V-hals. ‘Misschien morgen maar eens naar de sportschool’, besloot hij.