Organisatie - 14 december 2006

Sophie Brasseur

‘Gelukkig kan mijn maag ertegen’

‘Het is verschrikkelijk mooi om over het Wad te vliegen’, vertelt Sophie Brasseur. Voor het maritiem instituut Wageningen Imares doet zij onderzoek naar zeehonden. Tien keer per jaar gaat ze met een vliegtuigje de lucht in om ze te tellen. Zo ook vorige week. Terwijl het vliegtuigje met tweehonderd kilometer per uur over de platen raasde, maakte Sophie foto’s van de groepen zeehonden. ‘Het is net een kermisrit. We vliegen laag en zigzaggen langs de wadplaten. Gelukkig kan mijn maag ertegen, want het fotograferen vergt veel concentratie.’
Lange tijd was er weinig bekend over zeehond. Het gebruik van zenders heeft veel informatie aangedragen. ‘We dachten dat ze slechts van een paar vierkante kilometer wad gebruik maakten. Nu blijkt dat ze binnen een dag makkelijk honderd kilometer zwemmen.’ Dit soort nieuwe informatie maakt het onderzoek spannend, zegt Sophie. ‘Het is pionierswerk. Veel mensen geloven mij niet als ik zeg dat we nauwelijks weten wat ze eten. Maar als morgen alle schollen uit de zee verdwijnen, weten we niet wat het effect is op de zeehondenpopulatie. Er is veel minder bekend over zeehonden dan altijd wordt gedacht.’
De vluchten zijn heel nuttig voor het verzamelen van informatie. ‘Het Wad is heel veranderlijk. De platen verschuiven al na een paar stormen. Het vliegen geeft inzicht in de veranderingen en in de manier waarop de zeehonden zich aanpassen.’