Nieuws - 15 januari 2009

STUDENT VERWEND IN EUROPEES PARLEMENT

Het is maandag 5 januari en het vriest minstens vijf graden. We staan vlakbij de A15, onze tenen bevriezen en ik heb net een beker hete thee over mijn verkleumde handen laten vallen. We zijn op weg naar Europarlementariër Cornelis Visser. In november heeft hij ons na afloop van het Europadebat in Forum uitgenodigd voor een lunch in het Europees parlement in Brussel.

Opeens klinkt er getoeter en iemand gebaart dat we op moeten schieten. Anneloes en ik springen in de auto die meteen, terwijl de achterdeur nog openstaat, met gierende banden vertrekt. We hebben een lift! ‘Ik ben trouwens Nicolien’, zegt de charmante bestuurster. Ik versta haar verkeerd en hoor: ‘ik ben trouwens niet clean’. Waarop ik zeg: ‘dat maakt me niks uit hoor.’ Na uitleg van dat wonderlijke antwoord wordt het toch nog een gezellige reis.
Ons een weg banend door tien centimeter sneeuw komen Anneloes en ik aan bij het Europees parlement. Bewakers met een streng gezicht verwijzen ons naar de receptie waar we een toegangspas met vers geschoten pasfoto krijgen. We worden gecontroleerd op bommen en wapens. Maar wij zijn clean.
Cornelis staat ons strak in het pak op te wachten en brengt ons naar de lunchzaal. We weten niet wat we zien. Een zalm van minstens tien kilo siert samen met wel twintig andere gerechten het buffet. We lopen langs chicgeklede mensen en ettelijke champagnekoelers naar onze tafel. Tijdens een aangenaam gesprek verzadigen we ons tot de macht tien met rode wijn, zalm, salades, broodjes, tiramisu, chocolademousse, appeltaart en Spa rood. We bedanken Cornelis voor het maal en krijgen nog een privérondleiding van zijn assistente Daphne.
Eigenlijk is het nu tijd voor Sonja Bakker, maar wat is een bezoek aan Brussel zonder een echte Brusselse wafel? We zitten stampvol en zijn nog net in staat om even naar Manneke Pis te waggelen. Waarna we voldaan terugkeren naar het land van kaas en klompen.