© Linda van der Nat
In een zogenaamde life cycle assesment studie vergeleken onderzoekers van Wageningen Food and Biobased Research en TNO drie verschillende verwerkingsroutes van de wegwerpbekers voor warme dranken. Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van de inkopers van warmedrankenbekers van de Rijksoverheid. ‘De overheid gebruikt namelijk het zelfde type warmedrankbekers als WUR, met een PLA coating, en wilde graag weten op welke manier deze het best verwerkt kunnen worden’, zegt Christiaan Bolck van Wageningen Food and Biobased Research. Milieu Tot vorig jaar werden deze wegwerpbekers nog in een afvalenergiecentrale verbrand. Maar inmiddels zijn er ook andere mogelijkheden, zoals het recyclen van de bekers tot WC-papier en tissues, of vergisten, waarbij biogas ontstaat. De resten worden vervolgens omgezet in compost. De onderzoekers onderwierpen deze drie verwerkingsmogelijkheden aan een milieu-analyse. Dit werd vergeleken met de huidige processen waar deze verwerkingsstappen een alternatief voor zijn, denk aan het maken van papierpulp van bomen. Voor de berekening gebruikten de onderzoekers een methode waarbij de milieueffecten worden uitgedrukt in schadekosten in euro’s. Bolck: ‘Onze onderzoekers hebben gekeken naar het totale effect op het milieu, zoals landgebruik, fijnstof, pesticiden en ook CO2-uitstoot.’ Op dat gebied scoort recyclen van de bekers het best. Dat komt onder andere omdat 89 procent van de bekers geschikt is voor hergebruik.’ Vergisting van de bekers eindigde op de tweede plaats, maar was nog altijd een betere optie dan verbranden.
Het blijkt dat goed klimaatbeleid niet altijd te verenigen is met een circulaire economie, waarbij de focus op recyclen ligt.
Christiaan Bolck, Wageningen Food and Biobased Research
Klimaat
Wanneer alleen naar het effect op klimaatverandering werd gekeken, dan trokken de onderzoekers een hele andere conclusie. Om dit te berekenen vergeleken de onderzoekers de verschillende verwerkingsstappen wederom met hun huidige alternatieven maar dit keer keken ze enkel hoeveel CO2-uitstoot vermeden werd. In dat geval scoorden vergisting en verbranding beter dan recycling. Dat komt omdat vergisting en verbranding van de bekers als alternatief kunnen dienen voor de verbranding van aardgas, een proces waarbij erg veel CO2 vrijkomt. Op die manier wordt dus veel CO2-uitstoot vermeden. Bij recyclen wordt ook CO2-uitstoot vermeden, maar slechts een klein beetje omdat bij de productie van verse papierpulp uit bomen de CO2 uitstoot sowieso al beperkt is. Bolck: ‘Het blijkt dus dat goed klimaatbeleid niet altijd te verenigen is met een circulaire economie, waarbij de focus juist op recyclen ligt.’Geen one-size-fits-allOp basis van de resultaten kiest het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK), die het onderzoek financierde, nu voor recycling van de bekers. Volgens Bolck heeft het gekozen model wel invloed op de uitkomsten. ‘Je moet voor dit soort analyses nu eenmaal appels met peren vergelijken, en je hebt een bepaald model nodig, zodat je alles in dezelfde eenheid kan uitdrukken. Een ander model kan ook tot andere uitkomsten leiden. Uiteindelijk is de keuze vooral afhankelijk van wat je wilt bereiken. Er is in dit geval geen optie die overal goed voor is.’
Lees ook:
Plastic 100% recyclebaar: makkelijker gezegd dan gedaan
Plastic beker krijgt concurrent
Dag plastic beker