In Wageningen komen mensen samen van verschillende plekken, met uiteenlopende achtergronden en met duizenden verschillende verhalen. Iedereen ervaart Wageningen op z’n eigen manier. Als Zuid-Italiaanse die die twee jaar geleden naar Wageningen verhuisde verhuisd om Agro-ecology te studeren, deel ik graag mijn ervaringen en adviezen met je.
Toen ik van huis ging, was ik zowel opgetogen als doodsbang. Nooit eerder had ik mijn ouderlijk nest verlaten, en nu ging ik naar een nieuw land, met een vreemde taal, om iets nieuws op te bouwen waarvan ik eigenlijk niet wist wat het inhield. Gelukkig is Wageningen een gastvrije, warme stad waar je gemakkelijk je weg kunt vinden. Je moet gewoon wennen aan een paar dingen:
· Fietsen kan nogal een drama zijn voor internationale studenten. Vooraf kon ik het niet geloven, maar je fiets dus echt altijd. Je fietst ’s nachts, als het regent, als het vriest, wanneer je dronken terugkomt van een feestje. Verder vervoer je vrijwel elk voorwerp op je fiets, van stoelen tot nachtkastjes. Het toppunt, de ultieme Nederlandse ervaring, is om bierkratten te transporteren op je fiets. Mij is het nog steeds niet gelukt.
· Iedereen klaagt over het weer, ook de Nederlanders. Het regent. Het is grijs. Maar niet altijd. Als de zon schijnt, wordt dat uitbundig gevierd. Iedereen wil dan buiten zijn. Zelfs vergaderingen worden naar buiten verplaatst! De winters duren lang en zijn knap koud. Met warme kleding en dubbellaags handschoenen kun je toch op pad gaan (fietsend, natuurlijk). Gelukkig gaat de winter ooit voorbij. En als de lente eenmaal is aangebroken, dan maken de bloemen de kleuren die je zo gemist hebt weer helemaal goed.
· Ik wist dat de studentengemeenschap enorm internationaal zou zijn. Maar het verbaast me nog steeds met hoeveel mensen ik me nu verbonden voel. Met al die vrienden-van-vrienden die ik inmiddels ontmoet heb, voelt de wereld compact en binnen handbereik. Hier in Wageningen ben ik een wereldburger geworden. Ik heb diversiteit op waarde leren schatten en tegelijkertijd geleerd dat mensen, ongeacht hun herkomst, eigenlijk allemaal dezelfde bundel zijn van emoties, ervaringen, herinneringen, ambities, dromen en kwetsbaarheden.
Tips en trucs voor de dagelijkse overleving
Maar laten we ook de praktische zaken niet vergeten. Een paar tips zijn het delen waard met nieuwe Wageningers. Hier volgt een (niet-uitputtend!) lijstje van mijn favoriete must-knows:
1. Ik ben dol op de tweedehandswinkels van Wageningen. Zelfs met een beperkt budget kun je nieuwe kamer volledig inrichten met coole dingen. Ook koop je er alle truien die je nodig hebt om de winter te overleven. Duurzaam, goedkoop, uniek.
2. Naast veel supermarkten biedt Wageningen goede alternatieve adresjes voor je boodschappen. Verken de markt en de boerderijwinkels in en rond de stad, als je net als ik niet van plastic houdt of liever lokale en biologische gerechten eet.
3. De campus is veel meer dan Forum en Orion; op het enorme terrein zijn tal van andere plaatsen waar je lekker rustig kunt studeren of uitblazen. Bijvoorbeeld Impulse, Gaia of Lumen, mijn persoonlijke favoriet.
4. Houd de Campus Calendar en narrowcasting-schermen in de gaten. Er gebeurt hier zo veel dat je waarschijnlijk snel iets ontdekt dat je echt leuk vindt.
5. Doe mee! Er is een vereniging of een groep voor eigenlijk alles. En als jouw hobby of lievelingsactiviteit nog niet vertegenwoordigd is, kijk dan of je het samen met een paar anderen zelf van de grond kunt krijgen. In Wageningen is ruimte voor dat soort initiatieven!
6. Overdrijf het meedoen niet! In mijn eerste maanden worstelde ik met FOMO, fear of missing out. Dat is het niet waard. Zorg dat je altijd wat tijd houdt voor jezelf. Of om alsnog dat boek uit te lezen dat je weglegde toen je aan je master begon…
7. Benut de natuur om jezelf te rechargen. Er zijn veel mooie plekjes in Wageningen. De Rijn en zijn stranden, de bossen rondom de stad, De Blauwe Kamer met zijn (te) vriendelijke paarden, de arboretums. Mijn favoriet? Een wandeling door het bos in de herfst, wanneer alles rood en geel wordt.
Tot slot
Ik hou van deze plek. Als ik terugkijk, besef ik dat ik hier een thuis heb gevonden. Ik vond gelijkgestemde vrienden, organiseerde mijn favoriete evenementen en kreeg een ongelooflijk netwerk van inspirerende mensen op de vele gebieden die me interesseren. Toen ik mijn thuis verliet om naar Wageningen te gaan, was ik bang om dingen te verliezen: m’n contacten, de dingen waar ik me voor inzette. Maar ik heb hier juist veel méér kunnen crëeren, beyond het normale studentenleven. Dus dat is mijn laatste tip: grijp deze kans om je hart te volgen en te doen wat je wil, met de mensen die je leuk vindt. Op deze plek kan dat!!
Donatella Gasparro is masterstudent Organic Agriculture. Ze komt uit Italië en schrijft blogs voor Resource over haar leven als student in Wageningen.