De vierde verdieping van de Leeuwenborch herbergt drie leerstoelgroepen: Strategische Communicatie, Toegepaste Filosofie en Kennis Technologie & Innovatie. Die kun je dus mooi verdelen over de drie gangen op de verdieping. Maar vandaag staat het pleintje voor de lift vol met borrelende medewerkers die de fusie van hun secretariaten vieren. De secretaresses werken voortaan samen voor de circa honderd medewerkers van de sectie Communicatie, Filosofie en Technologie. Een jaar geleden was de stemming een stuk slechter. Het college van bestuur had besloten dat meerdere hoogleraren moesten samenwerken in secties en de drie groepen hadden net te horen gekregen dat ze een hoogleraar moesten inleveren. De technologie-prof Paul Richards was met pensioen en zijn medewerkers moesten ruim veertig promovendi begeleiden zonder uitzicht op een snelle vervanging. Met het vertrek van Cees van Woerkum werden de leeropdrachten bij Communicatie aangepast, waardoor de groep werd gesplitst. En bij de filosofen, waar Michiel Korthals moest worden opgevolgd, was het al tot een interne breuk en afsplitsing gekomen. Wel hadden de drie groepen een gemeenschappelijke vijand: rector Martin Kropff, die het had gewaagd om de bestaande orde te doorbreken met een hoogleraar minder. Een gezamenlijke protestactie – ‘huidige hoogleraren onmisbaar, begeleiding promovendi komt in het gedrang’ – had echter geen effect. Het was even destructieve chaos. Het afgelopen jaar hebben de groepen benut om van de nood een deugd te maken, zegt Noelle Aarts van Communicatie. Ze gingen eerst kijken wat ze gemeenschappelijk hadden. Dat bleek de samenwerking met technische wetenschappers in onderzoeks- en ontwikkelingsprojecten. Ze gingen een gezamenlijke specialisatie voor twee MSc-opleidingen ontwikkelen en gezamenlijk onderzoeksprojecten indienen. Ook geeft de sectie momenteel leiding aan een strategisch onderzoeksprogramma van de Consultative Group of International Agricultural Research. De secretaresses hebben alle taken, onder begeleiding van een externe coach, op een hoop gegooid en opnieuw verdeeld. Ook gaan de medewerkers van de drie leerstoelen elke maand samen koffiedrinken, waarbij de jarigen op taart trakteren. Geen spectaculair wapenfeit, maar onmisbaar voor bonding. Wat wel een wapenfeit is: de afgesplitste filosoof Bart Gremmen is terug, vanwege de samenwerking. De enthousiaste Aarts is niet te beroerd om zelfs Martin Kropff te bedanken; zonder zijn destructieve ingreep was deze vernieuwing er niet gekomen. Maar nu we gaan samenwerken, ontdekken we ook dat de universiteit niet op secties is ingesteld, zegt hoogleraar Cees Leeuwis. Zo kunnen ze zich niet gezamenlijk presenteren op de nieuwe website, omdat de websitestructuur geen secties kent. Ook vergt het creatieve kunstgrepen om met gezamenlijk onderwijs in de studiegids te komen en kunnen de secretaresses niet in dienst komen van de sectie, omdat er geen kostenplaats voor secties is. Richtte de strijd van de drie groepen zich een jaar geleden tegen de verandering, nu strijden ze tegen de starre bedrijfsvoering. De clustering van medewerkers komt op een handig moment, net nu de oude hoogleraren afscheid nemen en de nieuwe nog niet zijn begonnen. Tijdens de borrel werd een gezamenlijke Wall of Fame onthuld, waarop de nestors van de drie groepen goedkeurend de gang in kijken. Over anderhalf jaar hangt het portret van filosofieprof Michiel Korthals daar ook. En het nieuwe team is bekend. Cees Leeuwis krijgt gezelschap van Marcel Verweij van de Universiteit Utrecht, die per 1 mei hoogleraar Filosofie wordt, en later dit jaar komt de Duitser Peter Feindt over uit Cardiff om hoogleraar Strategische Communicatie te worden.
Onderzoeksgroepen gaan nauw samenwerken
Het lijkt geen groot nieuws: drie leerstoelgroepen in de Leeuwenborch hebben besloten tot een gezamenlijk secretariaat en koffiekamer. Maar in de sterk verkokerde maatschappijwetenschappen in Wageningen is dat een doorbraak. Eerst was er crisis, toen samenwerking.
