Tekst: Francois Lauren Foto: Sangriana en Shutterstock
‘Natuurlijk heb ik op Van der Bellen gestemd. Ik vind het goed dat mijn land zich iets richting de groene partij beweegt, maar ik heb vooral een grote hekel aan Hofer. Je moet inzien dat de president van Oostenrijk meer dan een politiek figuur vooral een symbool is van ons land. Hij is onze vertegenwoordiger in de wereld. Het zou beschamend zijn als die functie werd vervuld door een populist als Hofer. Van der Bellen is ook wel een beetje rebels; hij houdt zich vaak niet aan de formaliteiten van het Oostenrijkse parlement. Zo kan hij zelfs schelden tegen andere politici. Maar hij is tenminste wel idealistisch. Dat spreekt me aan.
Als je naar het grotere plaatje van de Oostenrijkse politiek kijkt, dan valt op dat de christendemocraten en de sociaaldemocraten bij deze verkiezingen ontbreken. Volgens mij is het voor het eerst sinds de tweede wereldoorlog dat geen van deze partijen een kandidaat levert voor het presidentschap. In de laatste zestig jaar zijn deze partijen dominant geweest in Oostenrijk. Deze verkiezingen laten zien dat de politiek turbulenter en beweeglijker is geworden. Ook in de besturen van staatsbedrijven waren deze twee partijen sterk vertegenwoordigd. Ik vind het goed dat dit nu ook gaat veranderen.
Ten slotte illustreren deze verkiezingen de nieuwe tweedeling in de Oostenrijkse samenleving. Al mijn vrienden, die jong, hoogopgeleid en Weens zijn, steunden Van der Bellen. De achterban van Hofer moet vooral gezocht worden in de oudere en minder goed opgeleide bevolking van het platteland.’
Francois Laurent, masterstudent Environemental sciences, geeft commentaar op het nieuws over zijn land.