Okenna Obi-Njoku, net afgestudeerd in MSc Biosystems engineering, uit Nigeria, geeft commentaar.
‘Het is helaas niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. In het verleden zijn er nog grotere bloedbaden aangericht. In het begin greep me dat nog erg aan. Maar sindsdien zijn er zo vaak aanslagen gepleegd en steeds slaagt de overheid er niet in om nieuwe bloedbaden te voorkomen. Het had al lang opgehouden moeten zijn. Zo is het deprimerende gevoel langzaam veranderd in teleurstelling en frustratie.
Nigeria is een groot land. Er wonen ongeveer 170 miljoen mensen, verspreid over 250 stammen, met grote onderlinge verschillen. Ik kom zelf uit het zuiden, Boko Haram is alleen actief in een gebied in het noorden. Ik heb een jaar vrijwillgerswerk gedaan in het noorden, en de mensen daar horen bij de aardigste mensen ter wereld. Wat Boko Haram doet valt met geen enkele ideologie die in Nigeria aangehangen wordt goed te praten. Soms vraag ik me af hoe ze tot dergelijk kwaad in staat zijn.
De hele situatie is een gevolg van jaren slecht leiderschap. Er worden al lange tijd aanslagen gepleegd de drie noordelijke provincies waar Boko Haram actief is. Maar president Jonathan heeft daar pas in mei de noodtoestand afgeroepen. Veel later dan iedereen verwachtte. Bovendien worden de wortels van het probleem niet aangepakt: armoede en slecht onderwijs.
Hoewel de maatregelen van president Jonathan te laat zijn genomen, voorkomen ze wel dat Boko Haram zich verder verspreidt. De organisatie is niet erg populair. Jonge mensen verenigen zich en komen tegen ze in opstand. Het gaat tijd kosten, maar uiteindelijk komen we deze situatie te boven. Nigeria als een geheel is sterker dan elke kleine regio van het land afzonderlijk. Dat is de manier van denken die me op de been houdt – ik heb hoop.’