Commentaar door Mary Shrestha, master student International Development Studies en blogger voor Resource.
‘Direct na de aardbeving hebben heel veel ngo’s geld ingezameld voor Nepal. De Nepalese Student Society Wageningen ook. Wij hebben ervoor gekozen dat geld te doneren aan het Prime Minister’s Earthquake Relief Fund. Dat was een goede beslissing, denk ik. Tijdens de eerste noodhulp gingen er heel veel organisaties naar Nepal. Er was nauwelijks coördinatie. Nu heeft de overheid de leiding genomen. Iedereen die wil meewerken aan de wederopbouw moet zich melden bij de overheid. Daardoor verloopt de hulpverlening nu best goed.’
‘Er zijn nog steeds vaak naschokken, maar mensen raken eraan gewend. Elke schok die zwakker is dan 5 op de schaal van Richter schudden mensen van zich af alsof het niks was. Het regenseizoen heeft wel voor vertraging gezorgd. Het is onmogelijk om nu huizen te bouwen. Daarom wonen 40.000 mensen nog steeds in tenten. Het huis van mijn oma is ook verwoest. Zij huurt nu ergens een woning. Na het regenseizoen zal zijn een nieuw huis bouwen, met de hulp van familie. Net als andere mensen die hun huizen verloren hebben heeft ze van de overheid ongeveer €1800 ontvangen voor tijdelijke woonlasten. En de banken zijn ook milder met het verstrekken van leningen.’
‘Op het moment van de aardbeving was ik in Wenen voor mijn scriptie. Ik ben nog niet naar huis geweest. Maar mijn tijd in Wageningen is bijna voorbij. Eind augustus vlieg ik naar Nepal.’