Foto: CIFOR
Commentaar door Windy Mulia Liem, Masterstudent Voeding en gezondheid
‘Ieder jaar zijn er bosbranden in mijn land tijdens de droge zomer. Deze ontstaan doordat boeren bebost gebied in brand steken om zo meer landbouwgrond te creëren. Dit jaar is de zomer extreem droog. De bosbranden hebben vrij spel en de autoriteiten krijgen ze niet onder controle. Ook de veengronden vatten vlam. Dit zorgt voor heel veel rookvorming.
Gelukkig regende het afgelopen week, maar de schade is enorm. Een half miljoen Indonesiërs hebben last van ademhalingsproblemen en twee miljoen hectare bosgebied brandde af op Borneo, Sumatra en de Papua-eilanden. Dit is het leefgebied van de orang-oetang en andere bedreigde diersoorten. Kinderen konden door de rook maanden niet naar school en zitten nu met een leerachterstand.
Zelf heb ik nooit bosbranden van zo dichtbij meegemaakt. Toen ik de hartverscheurende beelden op televisie zag, kon ik niets anders doen dan de slachtoffers van deze ramp helpen. Zeker de kinderen, want zij zijn de meest kwetsbare groep. Zonder goede medische hulp kan de rookinademing leiden tot groei- en andere gezondheidsproblemen.
Afgelopen week heb ik met een aantal andere studenten een geldinzamelingsactie opgezet voor de slachtoffers. Het lunchconcert waarmee we geld ophaalden vond plaats in Forum. Ik waardeer enorm hoe iedereen meeleeft met de slachtoffers. Tijdens het concert waren er mensen met verschillende nationaliteiten die allemaal iets wilden doen. Sommige van hen hadden zelfs nog niet van de ramp gehoord. Ik hoop dat ook in de toekomst bij omstandigheden als deze mensen zich niet alleen afvragen waarom, maar ook hoe. Hoe is het om zelf slachtoffer te zijn en hoe kunnen we deze mensen helpen?’