Commentaar door: Nora Neidhart, begint net aan haar master Food Technology.
‘In Zwitserland hebben we verenigingen die ongeneeslijk zieke mensen helpen met hun laatste wens: op een menswaardige manier sterven. Actieve hulp is niet toegestaan, maar je mag patiënten wel een dodelijke dosis medicijnen geven die ze zelf moeten innemen.
Voorwaarde is wel dat je terminaal ziek bent. Het is ook geen makkelijke weg, je krijgt de hulp niet zomaar. Maar er is geen duidelijke wettelijke basis voor dit probleem. Daar is de overheid nog mee bezig.
Persoonlijk vind ik dat iedereen zelf vrij moet zijn om zijn levenseinde te kiezen, en de meeste van mijn vrienden denken er net zo over. Er zijn wel wat problemen rondom de appartementen waar het proces daadwerkelijk plaatsvindt. De buren klagen erover. Maar eerlijk gezegd vind ik dat ze zich er niet mee moeten bemoeien, het gaat niemand iets aan.
Er is veel over gepraat toen we in Zürich moesten stemmen over de vraag of we ‘zelfmoordtoerisme’ moesten stoppen. Bijna tachtig procent was toen voor handhaving van de huidige praktijk. Maar verder wordt er bijna niet over gepraat. Het is nu in het nieuws omdat er een studie is gedaan en er concrete cijfers zijn.
Natuurlijk is niet iedereen het hiermee eens. Binnen Zwitserland zijn er grote verschillen. De landelijke gebieden zijn veelal conservatief, terwijl de steden en het Franstalige deel veel liberaler zijn. Zij vormen een duidelijke meerderheid, maar toch denk ik dat het goed is als de overheid eindelijk met duidelijke regels komt.’