Nieuws - 28 januari 2010

Of je worst lust

Gehoorbeschadiging viert hoogtij. Een studente zei dat ze maar met één oor hoorde, waarop ik uiterst gevat antwoordde met: 'wat?'.

Ze herhaalde haar kwaaltjesrelaas. Nu schijn ik dat soort dingen met een strak gelaat te kunnen brengen, dus ik legde uit dat ik ontzettend bijdehand aan het doen was. Ze verstond me niet. Ik liep theatraal helemaal om haar heen en schreeuwde mijn uitleg in haar andere oor. Toen het stof van de verwarring was gedaald legde ze uit dat haar buis van Eustachius verstopt zat door de verkoudheid. Dat zou verholpen kunnen worden door een gaatje in haar trommelvlies te maken. Maar dan zou ze een loopoor krijgen. 'En je wil echt niet weten wat dat is.' Nou, eigenlijk wel.
Een loopoor lekt continu vloeibaar geworden oorsmeer. Ik beaamde dat het dan een goede keuze was om halfdoof door het leven te gaan voor zolang als het regenseizoen duurt. Ik zei wijs: 'Dus het heeft niets te maken met het hoge volume van MP3-spelers? Brussel wil dat fabrikanten het maximumvolume van hun spelers naar beneden bijstellen. Het schijnt dat een uur muziek luisteren met een koptelefoon op luistervolume (90 dBA) al een groot risico op gehoorbeschadiging oplevert. Ook popconcerten zijn heel gevaarlijk. Er is langdurige blootstelling en het volume is heel hoog omdat de hele zaal de muziek moet kunnen voelen. Als je vooraan staat ben je dus kakkend zuur en kun je de schade alleen inperken met oordopjes. Maar jongeren denken: "wie dan leeft, die dan zorgt" en nemen onverantwoord grote risico's.'
Nee, daar had het inderdaad niets mee te maken. Ze liep weg.