Student - 11 december 2008

ONEERLIJKE KLIMAATSTRIJD IN POZNAN

‘Hier in Poznan is het heel hectisch. Achtduizend mensen van over de hele wereld, allemaal op één plekje. Dan zie je bijvoorbeeld een Keniaan in traditionele kledij, maar ook wollen sokken, in deze grijze, niet bepaald exotische stad’, vertelt Anne Marie Kortleve. De Wageningse doet voor ontwikkelingsorganisatie ICCO verslag van de VN Klimaatconferentie in het Poolse Poznan.

Anne Marie (links) met twee andere FairClimate-ambassadeurs tijdens World Climate Day op zaterdag 6 december in Poznan.
Anne Marie werkt mee aan het ICCO-project FairClimate. Met vier andere studenten - zelf heeft ze inmiddels haar studie Communicatiewetenschappen afgerond - doet ze nu als FairClimate-ambassadeur verslag van de klimaatconferentie in Polen, via een Klimaatjournaal op YouTube, het FairClimate-blog en een column op Radio 1. ‘Het conferentiegebouw is heel groot. In een soort kantine in het hoofdpaviljoen zit ik nu op de grond tegen de muur. Hier staan ronde tafeltjes en iets verderop driehonderd computers. Maar er is niet genoeg ruimte, dus zitten overal op de grond groepjes mensen papieren door te nemen, koffie te drinken of op hun laptop te werken.’ Anne Marie beschrijft de situatie via de telefoon. Ze is te bereiken op een Pools mobiel nummer; via de organisatie van de klimaattop kon ze goedkoop aan een simkaart komen.
Het merendeel van de activiteit speelt zich overigens af buiten de onderhandelingszaal, vertelt Anne Marie. Zoals het lobbyen en het overleg tussen organisaties onderling. En demonstraties, zoals die in Warschau op 9 december, voor een snelle besluitvorming binnen de EU over het klimaat- en energiepakket. ‘In Poznan is de EU een grote speler, daar wacht iedereen nu op. In Brussel is nog geen consensus bereikt, Duitsland en Polen liggen dwars. Ondertussen draaien de deelnemers in rondjes om elkaar heen. Onderhandelen kun je het niet eens noemen’, zegt Anne Marie.
Het meest bijzonder vond Anne Marie het interview dat ze had met iemand van de Congolese delegatie, die slechts twee personen telt. ‘Terwijl de rijke landen delegaties hebben van dertig of in het geval van de VS zelfs honderd man. Arme landen kunnen daar gewoon niet tegen opboksen. De Congolezen zijn heel druk en vergaderen van ’s ochtends vroeg tot diep in de nacht. Eigenlijk wordt hier een heel oneerlijke strijd gestreden. En toch maakte die gedelegeerde uit Congo nog tijd voor ons vrij. Ook al hebben we nog maar een paar honderd viewers op YouTube met het Klimaatjournaal, dat zijn toch een paar honderd mensen die zijn verhaal zien. Daar doe ik het voor.’ / Alexandra Branderhorst

De FairClimate-blog is te vinden op: http://fairclimate.blogspot.com

Re:ageer