Hoe ga je om met soms deprimerende onderzoeksresultaten, zoals het hoge tempo waarmee de Groenlandse ijskap blijkt te smelten? (7x sneller dan in de jaren 90!) © Shutterstock
Onderwerpen die bij deze extracurriculaire activiteit aan bod komen, zijn onder meer de controverses rondom geo-engineering, omgaan met onderzoeksresultaten die niet bepaald positief stemmen en het debat met ‘klimaatontkenners’. ‘Veel studenten beginnen vol passie aan de master Climate Studies, ze willen hun bijdrage leveren aan de maatschappij’, vertelt studente Leonie Koenders, die betrokken is bij de ontwikkeling van het programma. ‘Maar gedurende hun master zien ze steeds weer dat het eigenlijk echt niet goed gaat met het klimaat. De kans bestaat dat je houding dan negatiever wordt. Hoe je daarmee omgaat, komt niet aan de orde in de normale vakken. Die zijn puur gericht op kennis.’
Klimaatdepressie
Een klimaatdepressie wordt het ook wel genoemd, als je ten onder gaat aan alle negatieve berichtgeving over klimaatverandering. Is dat een probleem bij de opleiding? Leonie: ‘Ik zou zelf het woord depressie niet snel gebruiken. Maar er is wel veel slecht nieuws. Het is belangrijk om samen met je medestudenten te kijken naar manieren om positief te blijven over je vakgebied. We kunnen samen veel bereiken. Als je zelf enthousiast blijft over de mogelijkheden, kan je anderen daarin meenemen.’
Niet verdrinken in de feiten
In het programma is ook ruimte voor de olifant in de kamer van de klimaatstudies, de klimaatontkenner. ‘We willen met workshops en rollenspellen mensen voorbereiden op discussies over je onderzoek. Iedereen heeft wel iemand in de familie of vriendengroep die twijfelt aan klimaatverandering’, zegt Laurens Ganzeveld, die als voorzitter van de opleidingscommissie MCL meedenkt over het programma. ’Het is een enorm complex onderwerp en het risico bestaat dat je discussiepartner verdrinkt in de feiten. Daarmee zet je de discussie op slot. Je kan beter vragen stellen aan de ander, op zoek gaan naar de common ground. Er is nog veel wat we niet weten en meer kennis is welkom, maar het is essentieel dat we leren de kennis die we hebben goed over te brengen.’
What’s in a name
Het ‘klimaatweerbaarheidsprogramma’ zoals Nieuwsuur het afgelopen weekend noemde, duurt zeven avonden en is vooral bedoeld voor huidige studenten Climate Studies. ‘We waren niet zo heel blij met die Nieuwsuur-term’, zegt Leonie. “Het programma heet Climate change and I, en dat dekt de lading beter.’ Ganzeveld hoopt dat de lessen in de toekomst voor een breder publiek toegankelijk kunnen worden. ‘Het is een thema dat actueel is, en blijft, voor veel Wageningse studenten.’