Foto’s Sven Menschel en Remo Wormmeester
Dominique Meijer,
Bachelorstudent Biotechnologie
Toyota Prius, bouwjaar 2012
‘Mijn ouders reizen veel en zijn niet vaak in Nederland. Omdat mijn beide oma’s ver van ons af wonen, wilden mijn ouders graag dat iemand snel bij ze kan zijn als er iets aan de hand is. Daarom delen ik en mijn zusje een auto. Maar omdat mijn zusje in het centrum van Utrecht woont, staat de Prius bijna altijd bij mij. Mijn ouders hebben de auto betaald en ik betaal zelf de verzekering, belasting en brandstof. Dat vind ik ook wel fijn; doordat ik de brandstof zelf betaal, kies ik veel bewuster wanneer ik de auto pak. Naar de uni pak ik bijvoorbeeld altijd de fiets, terwijl ik andere studenten ken die wel gewoon met de auto gaan.
Ik had eerst een Toyota Aygo, maar er kwam een gunstige deal voorbij waarbij we weinig hoefden bij te betalen als we de Aygo inruilden. De Prius is erg zuinig en valt in de laagste belastingcategorie. Bovendien vonden mijn ouders het een fijn idee, omdat de Prius een stuk veiliger is.
Ik vind het echt een fijne auto. Doordat hij een ruime kofferbak heeft, wordt-ie ook wel vaak door vrienden geleend. Toch moeten sommige mensen ook wel een beetje lachen dat ik in een Prius rondrijd: hij heeft de reputatie van een burgerlijke opa-auto. En dat terwijl ik al twee keer een waarschuwing heb gehad voor agressief rijgedrag.’
Nicole Janssen,
Heeft net haar masterdiploma Biology gehaald
Nissan Pixo, bouwjaar 2010
‘Ik kom uit Limburg en heb mijn bachelor gedaan in Hasselt in België. Mijn ouders hebben toen een auto voor me gekocht, omdat ik iedere dag op en neer moest rijden. Dat was simpelweg niet te doen met het ov. Het werd een nieuwe Nissan Pixo – nieuw omdat een auto met service en garantie erbij een betere deal was. Na mijn bachelor begon ik met de master Biology in Wageningen. We hebben even gedacht over het verkopen van de auto, maar dat leverde relatief weinig op.
Mijn ouders betaalden de wegenbelasting en de verzekering en ik de brandstof. Dat kon ik gewoon van mijn stufi betalen, aangezien ik vaak carpoolde en dan de brandstofkosten kon delen. Voor alle kortere afstanden pak ik gewoon de fiets. Bij elkaar was ik ongeveer vijftig euro aan brandstof kwijt per maand. Ondertussen hebben mijn vriend en ik de auto overgekocht van mijn ouders.
Ik ben erg blij met de Pixo. Hij rijdt heel zuinig en ik heb er nog geen pech mee gehad. Alleen een lekke band door een schroef en een kras op de spiegel. Daar baalde ik wel van, want ik ben zuinig op mijn auto. Als ik ergens moet parkeren, ga ik het liefst naast een dure, nieuwe auto staan. Dan is de kans op een deuk kleiner.’
Carianne Zegers,
Bachelorstudent Bedrijfs- en Consumentenwetenschappen
Ford Fiësta, bouwjaar 2013
‘Mijn ouders hebben in eerste instantie de Ford Fiësta gekocht als bedrijfsauto. Ik reed er toen ook al best vaak zelf in, bijvoorbeeld om van thuisthuis in Elst naar Wageningen te rijden. Ik heb hem overgekocht toen ik tijdens mijn bachelor een fulltime baan aangeboden kreeg. Als bijbaantje werkte ik bij een detacheringsbureau, maar later kreeg ik een vast contract aangeboden als projectmanager. Ontzettend gaaf natuurlijk, om van je bijbaan in een vast contract te rollen. Maar binnen het bedrijf was er geen auto beschikbaar voor een juniorpositie, terwijl ik wel vervoer nodig had om naar klanten en medewerkers te reizen. Met het ov kan je niet op elke plek komen en het is lastig om dat op een efficiënte manier te plannen.
Met mijn bachelor ben ik bijna klaar. Ik hoef nog één verslag in te leveren en dan zijn alle punten binnen. Sommige studenten kijken wel raar op dat ik een auto heb, maar ik heb nooit vervelende reacties gehad. Het komt vaak ook goed van pas; als we uitgaan ben ik meestal de Bob.
Toen ik na een halfjaar weer voor het eerst met het ov ging om met mijn zusje naar een concert in Amsterdam te gaan, hadden we meteen drie uur vertraging. Toen bedacht ik wel hoe fijn het is om een auto tot je beschikking te hebben.’