Nieuws - 30 mei 2012
Niets te kiezen
Vroegâh was het niet sexy om in de studentenraad te zitten. Vaak lukte het de fracties niet om méér kandidaten te vinden dan er plaatsen beschikbaar waren, zodat verkiezingen niet eens nodig waren.
Wageningse studenten zijn doorgaans erg betrokken bij hun universiteit en het studentenleven bloeit. De studenteninstroom is de afgelopen jaren spectaculair gestegen, dus de vijver voor potentiële bestuursleden is groot. Een rondgang langs de grote verenigingen laat zien dat zij geen probleem hebben hun nieuwe besturen te vullen. Ook VeSte deed het goed; de vereniging wist een compleet elftal te strikken, ondanks de komst van de langstudeerboete.
Het probleem ligt dus bij Pulse, maar het is niet eerlijk ze daar al te hard op aan te vallen. De partij heeft immers een moeilijk jaar achter de rug. Het was al een intern rommeltje bij PSF toen de huidige bestuursleden aantraden. De fusie met de comateuze WSO maakte zaken niet eenvoudiger. Het nieuwgeboren Pulse heeft ervoor gekozen eerst de vakbond te laten herleven en zelfs dat blijkt al een uitdaging. De naamsbekendheid en organisatie moeten volgend jaar gaan zorgen voor meer enthousiasme bij potentiële kandidaten.
Voor de studentenraad is te hopen dat dit werkt. Verkiezingen zijn hét moment waarop fracties zich profileren, dat blijft nu achterwege. Onbekend maakt onbemind. Daarnaast kan het ook geen kwaad om meerdere visies in de studentenraad vertegenwoordigd te zien. Hoog tijd dus voor Pulse om de zaken op orde te krijgen, anders is er voor jaren niets te kiezen. Linda van der Nat en Rob Ramaker