‘Ik liep stage bij een onderzoekscentrum dat al eerder een leefstijlprogramma had uitgevoerd onder jongens uit een lagere sociale klasse. Jongens uit lagere klassen hebben namelijk meer risico op een ongezonde leefstijl en overgewicht. Ze drinken veel energiedrankjes en hebben meer ‘screentime’ dan jongens uit een hogere sociaaleconomische klasse. Ik onderzocht of hun gedrag was veranderd.
Het bleek dat deze jongens meer vaardigheden hadden om zich gezond te gedragen en dat hun verantwoordelijkheid was gegroeid.’‘Het was veel kantoorwerk, waardoor het extra leuk was om mee te helpen met programma’s in het veld. Dan mocht ik bijvoorbeeld leerlingen meten en wegen. Dan zat ik soms hele dagen met collega’s in de auto om naar een school te gaan, maar dat was niet erg omdat mijn collega’s hele aardige en geïnteresseerde mensen waren.’ ‘Het stereotype van de Australiër is dat ze zo laid-back zijn, en dat klopt wel. De Nederlandse werktijden zijn veel strakker. De Australiërs gaan ’s middags surfen ofzo. De Nederlandse effi ciëntie is wel fi jn, maar jezelf te druk maken is soms ook niet goed. Het is ook wel eens verstandig om rond vieren naar huis te gaan, uit te rusten en de volgende dag weer fris te beginnen. Ik vond het erg lastig om, eenmaal thuis, weer die Nederlandse effi ciëntie te voelen, terwijl ik die relaxte houding van de Australiërs graag wilde behouden. Iedereen gaat hier maar door. Het heeft me meer energie gekost om terug te komen dan om op stage te gaan. Niemand bereid je ook voor op de thuiskomst. Als er een leuke PhD beschikbaar is in Australië ga ik daar zeker over nadenken, alleen jammer dat het zo ver weg is.’