‘Wanneer ik in een dorpje aankwam, had ik nog geen idee waar ik zou gaan slapen. Dat kon je van tevoren niet afspreken, want er is in dat deel van Mexico nauwelijks internet of telefoonbereik. Elk dorpje heeft een burgemeester die elke vier jaar wordt gekozen. Zij zijn verantwoordelijk voor het ontvangen van gasten. Ik ging na aankomst dus eerst langs de burgemeester om te vragen waar ik zou kunnen slapen én om toestemming te vragen voor het onderzoek.
Beledigd door geld
Het is een paar keer gebeurd dat de mensen bij wie ik had geslapen en gegeten daar niets voor wilden hebben. Dat vond ik heel lastig. Ik heb een keer stiekem wat geld onder mijn bord achtergelaten. Later vertelde een jongen dat zijn moeder dat als een belediging had gezien. Zij had het eten uit liefde gegeven, maar doordat ik er geld voor gaf, veranderde haar gastvrijheid van een gunst in een dienst. Dat was voor mij een mooi inzicht. Nederlanders staan niet graag bij iemand in het krijt, terwijl de samenleving daar veel meer gebouwd is op gunsten. Ik heb geleerd om gewoon dankjewel te zeggen. En ik probeer het ook andersom: mensen een gunst verlenen zonder dat het per se uitkomt.
Giften van de natuur
Mensen in dat gebied leven voornamelijk van producten uit de eigen omgeving. Ze halen vaak alleen zout, suiker en olie in de winkel. Ik at eigenlijk elke dag tortilla’s van mais met bonen. Je kunt de tortilla vergelijken met de aardappel in Nederland. Zoals wij vinden dat gekookte, gebakken en gefrituurde aardappels heel verschillend zijn, vinden zij dat burrito’s, quesadilla’s en taco’s totaal anders zijn.
Voor mijn thesis heb ik gekeken naar de waardering van lokale boeren voor hun land, of, preciezer gezegd, voor Nature’s Contributions to People (NCP). Natuur geeft allemaal voordelen zoals schoon water, voedsel en een plek waar dieren kunnen wonen. Dat zijn allemaal voorbeelden van NCP. Ik heb bekeken of er een link is tussen de waardering van die NCP en de keuzes die boeren maken.
Ik at eigenlijk elke dag tortilla’s van mais met bonen
Ontbossing
Ik ben langs geweest bij veertig boeren in zes dorpen die zo’n zestig jaar geleden naar dit deel van de jungle zijn getrokken. In die tijd is 60 procent van het bos in die regio verdwenen. Daardoor wordt het lokale klimaat veel droger, want bos houdt water vast. De inwoners van een van de dorpen hebben de nadelige effecten van ontbossing op het lokale klimaat al eerder ondervonden. Zij hebben dan ook het meeste bos behouden ten opzichte van de andere dorpjes. Bij hen was er duidelijk een link tussen het belang van NCP en de keuzes die ze maken.’