Met een groepje van acht, negen mensen fietsten ze slingerend richting het geluid. Behalve Willem-Jan, die principieel niet naar ‘een hippiefeestje’ wilde, waren alle huisgenoten erbij. Een petfles met zelf gemixte gin-tonic ging van hand tot hand. Alleen Derk gaf de fles snel door. Dat hoorde natuurlijk bij een sportief leventje, maar hij voelde zijn maag vandaag ook rondtuimelen van de zenuwen. ‘Is hij er vanavond?’ vroeg Bianca, voor de derde keer. ‘Jelle, komt hij?’ Met haar voorwiel slingerde ze vervaarlijk langs de rand van het fietspad. ‘Jáhá’, zei Derk. Hij dacht terug aan het voorzichtige aftasten via WhatsApp afgelopen weken. Na al dat appen was Derk zeker dat Jelle er zou zijn vanavond, maar niet meer dan dat. ‘En je vindt hem leuk toch?’, vroeg Bianca. Derk knikte. ‘Nou supermooi toch?’ Bianca nam een grote slok uit de petfles.Toen ze even later veilig waren aangekomen, keek Derk enthousiast om zich heen; de zenuwen even vergeten. Op Droevendaal liepen allerlei soorten mensen rond, er werd gejongleerd overal klonk muziek. Hij schrok op toen zijn ogen in de verte die van Jelle kruisten. Derk zwaaide schaapachtig en liet zich door Bianca meevoeren naar een bar. Toen ze stonden te kletsen met een drankje, gingen Bianca’s woorden bij Derk het ene oor in en het andere uit. Over haar schouder zag Derk in de verte hoe Jelle geanimeerd praatte met een krullenbol. Misschien had hij zich die overspringende vonk alleen verbeeld, dacht Derk zwartgallig, en was hij voor Jelle gewoon een jongen. Bianca, die ondertussen met dubbele tong doorratelde, gaf hem een por. ‘Wat is er? Je let helemaal niet op.’ Toen ze omkeek, zag ze Jelle in de verte. ‘Je moet naar hem toe’, zei ze geestdriftig, en duwde Derk in Jelle’s richting. ‘Maar…’ Derk zette een stap terug. ‘Nee, nu erheen,’ zei Bianca. ‘Ik wil je niet weer zien tot je hem hebt aangesproken.’ Demonstratief liep ze weg. Derk weifelde, nam een slok bier en bewoog langzaam door de mensenmassa. In de drukte verloor hij Jelle vrij snel uit het oog en hij liep zoekend rond, op de plek waar hij net daarvoor stond. Verslagen dacht hij aan de krullenbol. Zie je wel. ‘Zoek je iemand?’ Grijnzend stond Jelle opeens naast hem. Derk was met stomheid geslagen. Hij stamelde, werd rood. Jelle lachte geamuseerd. ‘Zal ik jou dan maar zoenen?’