Sander Gussekloo, onderzoeker bij Experimentele zoölogie, ziet een alternatief.
‘Het aanleggen van collecties, wat Filardi doet, is nuttig. Zo heb ik onderzoek gedaan naar de schedels van vogels, een aantal zeer zeldzame. Daarvoor kan ik Naturalis binnenlopen, ik hoef het veld niet in. Dat scheelt veel tijd en dierenlevens. Tien jaar geleden namen onderzoekers nog alles mee wat ze konden vinden, maar dat gebeurt niet meer. We kunnen al die verzamelingen niet meer kwijt. Er zijn nu discussies: wat moeten we nog verzamelen?’
Zijn er alternatieven?
‘Ik denk dat je ook met digitale fotografie veel kenmerken van dieren en planten kunt vastleggen. Dan hoef je ze niet meer per se te doden en op te zetten. Daarnaast kun je ook bloed afnemen voor DNA. Dan kun je de meeste onderzoeksvragen wel beantwoorden.’
Filardi zou een zeer zeldzame vogel hebben gedood.
‘Volgens hem zelf valt dat wel mee. Je kunt vogels goed herkennen aan hun zang. Voordat de onderzoekers gingen vangen, hebben ze een schatting gemaakt. Ze kwamen op 4.000 paren. Eentje weghalen is dan niet zo erg voor de populatie. De besnorde ijsvogel wordt veel gehoord, maar was nog nooit goed gefotografeerd.’
Maar stel dat ie zeldzaam is?
‘Als ieder individu van een soort van belang is, moet je ‘m niet weghalen, dan moet je ‘m met fotografie vastleggen en weer loslaten. Maar als het leefgebied van zo’n zeldzame vogel al weg is, maakt dat ene exemplaar ook niet meer uit. Je moet je ook realiseren dat uitsterven slecht is uit maatschappelijk oogpunt, maar niet altijd uit biologisch oogpunt. De pandabeer bestaat nog vanwege het fokprogramma in dierentuinen, maar het heeft weinig te maken met een natuurlijke populatie.’