Nieuws - 1 maart 2010

Masseer je steur

Na twee weken teruggetrokken studeren op mijn kamertje is het best fijn om weer eens thuis te komen. Mijn vader kan na twee weken sparen niet echt wachten om zijn beste verhalen met me te delen. Deze anekdote over een vis buiten het water wil ik u niet onthouden.

Een kennis uit Antwerpen is architect en kok en houdt een steur in de vijver. Op een morgen ligt de steur naast het water, waarschijnlijk eruit gevist door een speelse kat. De architect duwt het beest weer terug maar in de week erop drijft de steur ondersteboven rond, nog altijd in leven maar duidelijk lijdend. Het gaat vriezen en winter's koude armen dwingen de vis naar de bodem. Later zet de dooi in en de architect breekt door het resterende laagje ijs om te kijken hoe zijn steur het maakt.
Het beest is zo krom als een hoepel. Het ziet er echt zielig uit hoe hij zo'n beetje voortsukkelt door de vijver die nu te klein is voor de nieuwe draaicirkel van de vis. De architect geeft het min of meer op en wacht totdat hij de natuurlijk gestorven steur in plakjes kan hakken en opbakken. Een week later is het beest echter nog springlevend en de architect kruipt achter zijn computer om verhaal te halen bij steurliefhebbers. Er is tegenwoordig een forum voor elke nichehobby dus dat was geen probleem.
Op het forum werd gediagnosticeerd dat de vis teveel lucht had binnengekregen door het ondersteboven zwemmen. Door een bepaalde massagetechniek kon dat worden verholpen. De architect deelt het advies met zijn vrouw, lachend, als een goede mop. 'Die lui zijn gek.' Natuurlijk was er niet veel meer te verliezen dus duwde hij uiteindelijk op aandringen van zijn eega zachtjes tegen het koude lijf van de steur, waarop er inderdaad lucht uit zijn kieuwen kwam. Blub. Blub. Blub. De steur zwemt nu weer recht als een kaars en zichtbaar dolgelukkig rond.