Nieuws - 22 november 2007

Lia Draijer

Lia Draijer en haar collega’s van het frontoffice bij Plant Research International zitten tegenwoordig in een hokje. Het gebouw van PRI aan de Droevendaalsesteeg wordt verbouwd, en een sloophamer maakte een half jaar geleden een eind aan de ruime ontvangsthal met balie. Bij de tijdelijke ingang kon de receptie alleen in dit piepkleine kamertje. In plaats van op kunst en een zitje kijkt Lia nu uit op de bouwplaats. Ze verlangt hevig naar de nieuwbouw. ‘Ik moet het hier ook opgeruimd hebben, anders word ik kriegelig.’

Een bos bloemen en een schaaltje pepernoten fleuren haar betongrijze hok wat op. Een straalkacheltje helpt tegen de ergste kou. De meeste warmte komt van de stralende Lia zelf. ‘Als je hier zit moet je wel zorgen dat je het naar je zin hebt. Met een collega grapte ik ook we eens als we een mooie man aan zagen komen: even lippie doen.’ Soms werkt ze samen met oproepkracht Lidiwien Graafland. ‘Mensen vragen dan vaak of we moeder en dochter zijn. Ze heeft net als ik rood haar. Dan hebben we samen pret.’
Tien jaar werkt Lia alweer in Wageningen, vier dagdelen per week, afwisselend op de Droevendaalsesteeg en op de Born Zuid in gebouw 122. Ze doet vooral administratief werk: gereden kilometers verwerken, vergaderzalen en auto’s reserveren. Daarnaast ontvangt ze natuurlijk bezoekers. ‘De meesten vinden het prettig dat je er bent. Minder leuk is het als mensen over de balie gaan hangen, met een blik van dat ze direct geholpen willen worden. Vaak hebben ze dan in de file gestaan, of zijn ze te laat voor een vergadering. Ik probeer dat dan maar met een grapje op te lossen.’
Enkele weken geleden organiseerde Lia samen met collega's een Mexicaans feest, met karaoke. ‘Ik houd van organiseren, en dit was goed voor de teambuilding.’