Organisatie - 13 december 2007
Lenie van Eck
1
Lenie mist haar vorige stek wel, waar ze zestien jaar werkte. ‘Vroeger mocht er ’s avonds niemand zijn, zoals nu. We werkten met zijn tweeën naar elkaar toe, hadden een radiootje aan, zongen. Soms kwam de prof langs en zei ‘dames wat is het gezellig’ en dan dansten we samen quick quick slow. Of we maakten muziek met stoffer, blik en emmer.’
Toen de schoonmaak een paar jaar geleden werd uitbesteed, bleven Lenie en haar collega’s bij de universiteit in dienst, maar werden ze ondergebracht bij schoonmaakbedrijf ISS. In het Biotechnion heeft Lenie acht collega’s, die net als zij twintig tot dertig jaar geleden zijn begonnen. Twee, Wilma en Bep, hebben altijd in het Biotechnion gewerkt. Wilma: ‘Vroeger werkten hier veertig mensen, nu lopen er vijftien.’
Sinds de uitbesteding hebben de schoonmakers het gevoel dat ze tussen wal en schip vallen. ‘Op de Dreijenborch hoorden we er nog bij, en kregen we met sinterklaas een letter’, vertelt Lenie. ‘Maar nog nooit heeft iemand hier een bonus gekregen.’
Het avondeten staat al die jaren al voor vijven op tafel. ‘En als ik straks thuis kom is de afwas gedaan en is er koffie; en vroeger lagen de kinderen dan op bed.’
Thijs heijmen
hallo stien heijmen is mijn oma ik ben thijs heijmen
Reageer